21.8 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

To σαββατιάτικο σημειωματάριο του μ/μ (26/10)

Η επανεμφάνιση των καραμανλικών

ΒΗΜΑτοδότης

Η επανεμφάνιση των καραμανλικών | tovima.gr

Αυτή τη φορά οι καραμανλικοί βουλευτές (και οπαδοί) εμφανίζονται πιο οργανωμένοι. Εδώ και μέρες κάνουν μια εντυπωσιακή κινητοποίηση καλώντας τον κόσμο να εμφανιστεί στις 27 Οκτωβρίου στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου θα μιλήσει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Οσοι λαμβάνουν αυτά τα τηλεφωνήματα ακούν από τους διοργανωτές της εκδήλωσης ότι, πρώτον, η ομιλία Καραμανλή θα γίνει παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου και, δεύτερον, ότι ο πρώην πρωθυπουργός είναι διατεθειμένος να μιλήσει.

  • Να μιλήσει; Αλλά τι θα πει; Μαθαίνω ότι η ομιλία του θα είναι εστιασμένη στα εθνικά θέματα. Με κάποιους αστερίσκους όμως. Ουδείς φέρ’ ειπείν γνωρίζει εάν θα κάνει αναφορά στη Συμφωνία των Πρεσπών, τώρα μάλιστα που στη γειτονική χώρα έχουν προκηρυχθεί εκλογές.
  • Πάντως δεν είναι λίγοι αυτοί, όπως μου λένε, που θέλουν να ακούσουν την άποψη του Καραμανλή για τη Συμφωνία των Πρεσπών τώρα που η ΝΔ έγινε κυβέρνηση.
  • Επίσης, μου λένε, ότι ο κ. Καραμανλής δεν πρόκειται να αναφερθεί στην ομιλία του σε εσωτερικά ζητήματα, ούτε βεβαίως σε εσωκομματικά.

***

Υπάρχουν όμως ορισμένες λεπτομέρειες από τη σύναξη αυτή των καραμανλικών που καλό είναι να τις μάθουμε. Πρώτα απ’ όλα, πριν από τον κ. Καραμανλή πρόκειται να μιλήσει (και για εθνικά θέματα) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος και θα τιμηθεί με το Χρυσό Μετάλλιο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Δεύτερον, στην εκδήλωση θα απουσιάζει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Τώρα θα πείτε, καλά ο κ. Μητσοτάκης δεν θα πάει στη Θεσσαλονίκη για την εθνική επέτειο; Οχι, θα πάει μόνο για λίγες ώρες. Και εξηγούμαι…

***

Θα πάει στη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου (δηλαδή το Σάββατο), θα παρακολουθήσει τη λειτουργία και εν συνεχεία θα επιστρέψει ταχύτατα στην Αθήνα. Και την παρέλαση, θα πείτε, δεν θα την παρακολουθήσει; Θα την παρακολουθήσει, αλλά όχι στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και με τον πρώην πρωθυπουργό. Θα πάει στα Χανιά, όπου θα παρακολουθήσει εκεί και την παρέλαση και θα κάνει και δηλώσεις.

***

Μαθαίνω, τέλος, ότι στη σύναξη των καραμανλικών στο Εθνικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, παραμονές της 28ης Οκτωβρίου, δεν θα παρευρίσκεται  ένας… ορίτζιναλ καραμανλικός. Πρόκειται για τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Αχ. Καραμανλή, ο οποίος θα βρίσκεται στο εξωτερικό. Οχι, δεν απουσιάζει επειδή θέλει να δώσει κάποιο μήνυμα, αλλά επειδή έχει προγραμματίσει ταξίδι μαζί με την οικογένειά του. Και μια και ο λόγος για καραμανλικούς, μου λένε  πως ορισμένοι απ’ αυτούς θα καλοέβλεπαν ανανέωση της θητείας του Πρ. Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Το σκεπτικό τους είναι ότι με τον τρόπο αυτόν η κυβέρνηση θα μπορέσει να εξασφαλίσει περισσότερες από 200 ψήφους στο πρόσωπο του αρχηγού του κράτους. Τους ακούει όμως κανείς; Ιδού η απορία.

***

Ο αναπτυξιακός νόμος και η σύνοψη της Αγίας Γραφής

Κυκλοφορούν διάφορα ανέκδοτα για τον αναπτυξιακό νόμο που επρόκειτο να ψηφιστεί το βράδυ της Πέμπτης στη Βουλή. Μόνο από το γεγονός ότι ο νόμος αυτός είναι περίπου… 700 σελίδες, είναι πολλοί αυτοί που διερωτώνται εάν υπάρχει έστω ένας βουλευτής (ή ακόμα και υπουργός) που είχε την υπομονή, το κουράγιο και το σθένος να το διαβάσει.

  • Ρώτησα ωστόσο τον υπουργό Κυριάκο Πιερρακάκη εάν έχει διαβάσει τον νόμο, τη στιγμή μάλιστα που συμμετέχει στη σύνταξη του νόμου με άρθρα που αφορούν τις αρμοδιότητές του. Και ιδού τι μου απάντησε: «Είναι σαν τον Κώδικα Πληροφορικής. Δεν τον διαβάζεις για να διασκεδάσεις, αλλά για να ικανοποιηθείς από το αποτέλεσμα».

***

Πάντως υπάρχουν γκρίνιες από πλευράς αντιπολίτευσης ότι ο νόμος έχει πολλές φωτογραφικές διατάξεις. Ή ότι ουδείς μπορεί, λόγω του όγκου του, να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Ετσι ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης φρόντισε να το κάνει… βιβλίο. Το βιβλιοδέτησε και το έδωσε πλέον σε κάθε ενδιαφερόμενο ως βιβλίο. Αλλωστε στα βιβλία ο Αδωνις είναι εξπέρ.

  • Το ερώτημα όμως (από όλους τους βουλευτές, ακόμα και από τους γαλάζιους) ήταν: «Καλά, δεν μπορούσε να ήταν ο νόμος αυτός με λιγότερες σελίδες;». Την απάντηση πάλι τη δίνει ο κ. Πιερρακάκης: «Ολα μπορούν να συνωψισθούν, ακόμα και η… Αγία Γραφή. Και ξέρετε πώς συνοψίζεται η Αγία Γραφή; Με δύο μόνο λέξεις: “Χριστός Ανέστη”».

*** 

Ο Αγιος ΣΥΡΙΖΑ βοήθειά μας

Μου αρέσει που ο Αλέξης Τσίπρας, παρά την τριπλή ήττα του (και την κριτική που δέχεται), δεν χάνει τον αυτοσαρκασμό του. Προσπαθούσε τις προάλλες να εξηγήσει σε (κρητικούς) οπαδούς του τι είναι αυτό το iSYRIZA που ξαφνικά μπήκε στη ζωή των Συριζαίων, και δεν βρήκε καλύτερο τρόπο να το εξηγήσει από το να επικαλεστεί τα… θεία.

  • Ελεγε λοιπόν ότι το i μπροστά από το SYRIZA προέρχεται από το Interent και δεν έχει καμία σχέση με τους… αγίους. Διότι, είπε, δεν πρόκειται να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ… Αγιο ΣΥΡΙΖΑ. Για την ιστορία, πάντως, σας ενημερώνω ότι έως τώρα αυτό το iSYRIZA που έχει στόχο την προσέλκυση νέων οπαδών (και μελών) δεν είχε και τόση επιτυχία όση ο κ. Τσίπρας περίμενε.

***

Το Μαξίμου αποκτά CRM

Για τις εταιρείες το CRM (Customer Relation Management) αφορά τους πελάτες και τα παράπονα που τυχόν έχουν από τις εταιρείες. Καθεμία εταιρεία ή επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της διαθέτει σύστημα CRM. Για την κυβέρνηση όμως του Κυριάκου Μητσοτάκη το CRM (Citizen Relationship Management) σημαίνει διαχείριση σχέσεων με τους πολίτες, που είτε πραγματοποιείται μέσω τηλεφωνικής γραμμής, είτε (πλέον) και μέσω Διαδικτύου, με αυξανόμενη χρήση μηχανισμών τεχνικής νοημοσύνης. Τέτοιο σύστημα αποκτά το Μαξίμου, όπου ο κάθε πολίτης θα μπορεί να ρωτά και να τον ακούει ο Πρωθυπουργός. Για να κατανοήσετε καλύτερα το σύστημα αυτό, θα φέρω ένα παράδειγμα, όπως η live βοήθεια στο web banking.

***

Η εκπαίδευση των ηλικιωμένων στο e-banking

«Δεν μου λέτε, κύριοι, υπάρχουν στη χώρα μας αρκετοί ηλικιωμένοι που δεν έχουν εξοικειωθεί με τις ηλεκτρονικές πληρωμές στις συναλλαγές. Είναι άτομα μεγάλης ηλικίας. Πώς είναι δυνατόν να προσαρμοστούν σε αυτή την ηλικία στα ηλεκτρονικά;» είπε κάποια στιγμή στους τραπεζίτες ο Πρωθυπουργός κατά τη συνάντηση που είχαν στο Μαξίμου.

  • Οι τραπεζίτες φάνηκαν πως περίμεναν την ερώτηση και εις εξ αυτών είπε «προσπαθούμε να τους εκπαιδεύσουμε».
  • Ενας άλλος τραπεζίτης είπε ότι σε ορισμένες χώρες η εκπαίδευση των ανθρώπων μεγάλης ηλικίας γίνεται από νεότερους και ένας τρίτος (τραπεζίτης) είπε τα αμίμητο:
  • «Υπάρχουν χώρες που τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας τους εκπαιδεύουν άνθρωποι επίσης μεγάλης ηλικίας. Για να λένε οι εκπαιδευόμενοι “αφού μπορούν αυτοί που είναι στην ηλικία μας, γιατί να μην μπορούμε και εμείς;”». Το τερμάτισαν νομίζω.

****

***

Ο απροστάτευτος πολίτης – Δήμου Νίκος

Γράμμα καλού φίλου. Παραθέτω απόσπασμα:

«Με έχεις απογοητεύσει. Τόσα και τόσα σοβαρά συμβαίνουν κι εσύ ασχολείσαι με τα μαύρα τζάμια των μαφιόζικων αυτοκινήτων, με τις διαδικασίες για την έκδοση των διπλωμάτων οδήγησης, κι άλλες καθημερινές ασημαντότητες. Τι διάβολο σπούδαζες τόσα χρόνια φιλοσοφία, τι έγραψες δεκάδες δοκίμια για σημαντικά θέματα, για να παριστάνεις τώρα τον βοηθό του πολίτη;».

  • Καλέ μου φίλε, πολύ χάρηκα που μου έγραψες. Με τη φιλοσοφία μού θύμισες εκείνο το μοιραίο ποίημα του Καβάφη: «…Ξέρω και παραξέρω Αριστοτέλη, Πλάτωνα / τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις». Μοιραίο γιατί τελειώνει με τον φοβερά επίκαιρο στίχο: «Βλάπτουν και οι τρεις τους την Συρία το ίδιο».

Αλλά για τη Συρία και αυτούς που τη βλάπτουν (να ‘τανε μόνο τρεις…) γράφουν καθημερινά όλα τα έντυπα… Τι να προσθέσω εγώ; Ενώ με τους γέροντες που ταλαιπωρούνται στην ουρά του υπουργείου Συγκοινωνιών ουδείς ασχολείται. Τουλάχιστον με το κείμενό μου ασχολήθηκε ο αρμόδιος υφυπουργός, μου έγραψε γράμμα, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και ήδη άλλαξαν μερικά που είχα επισημάνει – έπονται (ελπίζω) και άλλα.

Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείς να είσαι χρήσιμος σε κάποιους.

  • Αλλωστε αυτή η στήλη δεν είναι κύριο άρθρο, ούτε ειδικό σχόλιο. Ενα blog είναι, που σημαίνει δικτυακό ημερολόγιο. Γράφω για όσα βιώνω, την καθημερινότητα της ζωής, όπως οι παλιοί χρονογράφοι. Καμιά φορά φιλοσοφώ – όπως έκανα με τον παρ’ ολίγον θάνατο του Τατσόπουλου.

Γράφω για τον απροστάτευτο πολίτη, τον ανυπεράσπιστο καταναλωτή, που εξαπατάται και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης. Στη χώρα που για χρόνια την κυβερνούν οι συνδικαλιστές – οι μόνοι που δεν είναι συνδικαλισμένοι είναι οι καταναλωτές. Κάποτε υπήρχε το ΙΝΚΑ που προσπάθησε να μιμηθεί τα πανίσχυρα σωματεία καταναλωτών του εξωτερικού. Δυστυχώς εξαφανίστηκε. Η Γραμματεία Καταναλωτή και ο Συνήγορος του Πολίτη έχουν γίνει μέρος της κρατικής γραφειοκρατίας – δεν έχουν ούτε τα μέσα, ούτε τον ζήλο, ούτε την αποτελεσματικότητα που έχει ένα μαχητικό σωματείο.

Και για να γίνω πιο σαφής, θα παραθέσω ένα σημερινό (16.10) παράδειγμα:

Η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Wind διαθέτει ένα φορητό εργαλείο παροχής Internet(φορητό ρούτερ) κατασκευής TP-LINK με το πρόγραμμα SIMPLEfi. Το βάζεις στην πρίζα, όπου κι αν βρίσκεσαι, και σε συνδέει. Για να το κάνει αυτό περιέχει ένα SIM το οποίο φορτώνεις με μονάδες – όπως ένα καρτοτηλέφωνο. Είναι πολύ χρήσιμο γι’ αυτούς που ταξιδεύουν – αλλά επίσης και ως συμπλήρωμα στη δικτύωση ενός σπιτιού που δεν καλύπτεται από ένα μόνο βασικό ρούτερ. Μπορείς να το μετακινείς από δωμάτιο σε δωμάτιο.

  • Οταν αγόρασα το μηχάνημα, πέρυσι τον Δεκέμβριο, το φόρτωσα με ένα μεγάλο πακέτο δεδομένων (Data) 51.200 ΜΒ (megabytes). Με την πάροδο του χρόνου και τη χρήση το πακέτο μίκραινε – το παρακολουθούσα σχεδόν καθημερινά μέσα από την ειδική εφαρμογή της Wind στο Διαδίκτυο.

Ξαφνικά από προχθές έπαψε να συνδέεται με το Internet. Κοίταξα το υπόλοιπο – είχα ακόμα 7.105 ΜΒ τα οποία έληγαν στις 6.12.19. Αφού είδα ότι τα δικά μου γιατροσόφια δεν είχαν αποτέλεσμα, πήρα τηλέφωνο την εταιρεία. Υστερα από αρκετές προσπάθειες βρήκα κάποιον αρμόδιο ο οποίος μου εξήγησε ότι μου έκοψαν το Internet επειδή είχε κατέβει πολύ το υπόλοιπό μου και θα έπρεπε να κάνω μια πίστωση.

  • Του απάντησα ότι το υπόλοιπό μου κάλυπτε πάνω από έναν μήνα τακτικής χρήσης και ανερχόταν στο 14% του αρχικού ποσού. Και πρόσθεσα ότι το να μου κόβουν το Internet χωρίς προειδοποίηση κι ενώ είχα 7.105 ΜΒ στον λογαριασμό μου δύο μήνες πριν από τη λήξη τους, για να με εξαναγκάσουν να προκαταβάλω χρήματα, αποτελεί εκβιασμό απαράδεκτο.

Τελικά μου έκαναν τη χάρη να με επανασυνδέσουν προσωρινά. Ολα αυτά που ελέχθησαν είναι καταγεγραμμένα (μια και οι τηλεφωνικές κλήσεις καταγράφονται) και τους προκαλώ να τα δημοσιεύσουν – τους προειδοποίησα επίσης ότι θα τα φέρω στη δημοσιότητα για να προστατεύσω και άλλους μελλοντικούς ομοιοπαθείς. Βλέπεις λοιπόν, αγαπητέ φίλε, πως κάποιος μπορεί να γίνει χρήσιμος στην κοινωνία και χωρίς να φιλοσοφεί…

****

Του Αλέξανδρου Διαμάντη: Στο τέλος του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ εργαλειοποίησε την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και κατάφερε να ρίξει την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Πέντε χρόνια αργότερα η (και πάλι) αξιωματική αντιπολίτευση εμμένει στην ίδια λογική, που μπορεί να γίνει «όπλο» στα χέρια ενός κόμματος.

  • Τώρα, μάλιστα, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλουν «δικαιολογίες», οι οποίες αποδομούνται από μια μόνο φράση του σημερινού εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, Γιώργου Κατρούγκαλου, το 2014: «Και τον Θεό τον ίδιο να προτείνουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εμείς θα τον καταψηφίσουμε»!

Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής, εν τη απουσία του κ. Κατρούγκαλου, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος έσπευσε να υπενθυμίσει την πρόταση του κόμματός του. Διαδοχικές ψηφοφορίες και αν μετά την πάροδο εξαμήνου δεν επιτευχθεί συναίνεση 3/5 τότε τον λόγο θα έχει ο λαός. Δηλαδή, επί της ουσίας μια εκλογική διαδικασία, κατά τη διάρκεια μιας τετραετίας, με ό,τι πολιτικό αντίκτυπο μπορεί αυτή να έχει.

Πάντως, ο Δ. Τζανακόπουλος δεν… έκρυψε την λογική του ΣΥΡΙΖΑ πίσω από την επιμονή η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας να προκαλεί πολιτική «αναστάτωση» και εν δυνάμει να δρομολογεί πολιτικές εξελίξεις.

  • «Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι την τελευταία δεκαετία στο πεδίο της οικονομίας η χώρα πέρασε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις και εκεί φάνηκε ότι υπήρξαν και στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό δυνάμεις που δεν αντλούσαν τη νομιμοποίησή τους από τον λαό και αντιθέτως επέβαλαν συγκεκριμένες πολιτικές, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν για τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται το πολίτευμα, όχι μόνο εξαιτίας του γεγονότος ότι πλέον έχουμε την εμπειρία της κρίσης, αλλά διότι το σύνολο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής πλέον στις δημοκρατίες έχει αρχίσει να περιορίζεται και να πειθαρχείται από ειδικές τεχνολογίες εξουσίας που δεν σχετίζονται με τη λαϊκή κυριαρχία και με τη Δημοκρατία», είπε επί λέξη ο Δημήτρης Τζανακόπουλος.

Τι εννοούσε; Ακριβώς ότι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014, που με το επιχείρημα της απώλειας λαϊκής νομιμοποίησης οδήγησαν τη χώρα σε εκλογές, ενώ η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, τουλάχιστον κοινοβουλευτικά, είχε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο Τζανακόπουλος στην τοποθέτησή του σημείωσε και το εξής: «Πρέπει το Σύνταγμα να βρει εκείνους τους μηχανισμούς και εκείνους τους τρόπους με τους οποίους θα εξαναγκάζει τη συναίνεση». Άδικο δεν έχει, αλλά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς «ξέχασε» τι έλεγε το 2014 ο «σύντροφός» του, Γιώργος Κατρούγκαλος.

Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας χρειάζεται μόλις 151 ψήφους για να εγκριθεί και πλέον η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να αποσυνδεθεί από τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή εκλογών. Σύμφωνα με αυτήν το αργότερο στην 5η συνεδρίαση της Βουλής θα έχει εκλεγεί (με σχετική πλειοψηφία, κάτω από 151 βουλευτές) ο νέος ΠτΔ.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι κανείς πλέον δεν θα μπορεί να «παίζει» με τους Θεσμούς για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, όπως έκανε και ίσως πάντα είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του να κάνει ο Τσίπρας. Άλλωστε, προχθές από το βήμα της Βουλής ο Αλ. Τσίπρας «απείλησε» σχετικά:

  • «Κανένας Έλληνας πολίτης εργαζόμενος, άνεργος, νέος, αγρότης, δεν θα είναι μόνος.
  • Θα είμαστε μαζί για να στηρίξουμε την προσπάθεια, ώστε σύντομα ο τόπος να βγει από αυτόν τον εφιάλτη».(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

****

Πώς μοίρασαν τη Μέση Ανατολή Πούτιν – Ερντογάν και γιατί… χάθηκαν οι Αμερικανοί

Το τοπίο μετά τη συμφωνία Πούτιν – Ερντογάν χαρακτηρίζεται από την παγίωση ενός νέου συσχετισμού, αλλά και υπαρκτές δυσκολίες

Πώς μοίρασαν τη Μέση Ανατολή Πούτιν – Ερντογάν και γιατί… χάθηκαν οι Αμερικανοί | in.gr

Λίγα πράγματα αποτυπώνουν τον υπαρκτό συσχετισμό στη Συρία από το γεγονός ότι μία συνάντηση ανάμεσα στον Τούρκο πρόεδρο και τον Αμερικανό αντιπρόεδρο ήταν, σε κρίσιμες πλευρές, προπαρασκευαστική της πιο σημαντικής συνάντησης ανάμεσα στον Ρώσο πρόεδρο και τον Τούρκο πρόεδρο. Ότι αυτό συνοδεύτηκε από τις εικόνες εξαγριωμένων Κούρδων να πετούν πέτρες και ζαρζαβατικά στα αμερικανικά κονβόι που αποχωρούν από τη βορειοανατολική Συρία , απλώς ολοκληρώνει την εικόνα.

Γιατί πλέον έγινε σαφές ότι η συνάντηση που διαμόρφωσε την τρέχουσα δυναμική των πραγμάτων στη Συρία και μια κατεύθυνση για το πλαίσιο της «επόμενης μέρας» ήταν αυτή που έγινε στο Σότσι. Όχι πως το κλίμα στο γνωστό θέρετρο της Μαύρης Θάλασσας ήταν εξαρχής θετικό, η ίδια η διάρκεια της συνάντησης έδειξε ότι υπήρξε πραγματική διαπραγμάτευση. Όμως, εκεί αποτυπώθηκε μια κατεύθυνση.

  • Το πλαίσιο που διαμόρφωσε η συμφωνία

Ουσιαστικά, η συνάντηση αυτή αποτύπωσε έναν καμβά για τα επόμενα βήματα. Η Τουρκία αναγνώρισε την εδαφική και πολιτική ακεραιότητα της Συρίας, άρα άφησε στην άκρη τις όποιες σκέψεις για μόνιμη κατοχή συριακού εδάφους, την ίδια ώρα που αυτή  διατύπωση αποτυπώνει τον οριστικό ενταφιασμό των όποιων σχεδίων για αυτόνομη κουρδική οιονεί κρατική οντότητα στην βορειοανατολική Συρία.

Η Ρωσία προσφέρει τις εγγυήσεις ασφαλείας που ήθελε η Τουρκία ως προς το ζήτημα τυχόν μελλοντικών κουρδικών επιχειρήσεων κατά της Τουρκίας, την ώρα που η Τουρκία αποδέχεται ότι από την άλλη μεριά των συνόρων θα είναι οι δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης, αφήνοντας στην άκρη τις προηγούμενες διακηρυγμένες τοποθετήσεις της υπέρ μιας αλλαγής καθεστώτος.

Οι ίδιοι οι Κούρδοι βιώνουν, με τρόπο οδυνηρό ομολογουμένως, τα όρια της συμμαχίας τους με τις ΗΠΑ και αναγκάζονται να μεταστραφούν προς την αναζήτηση μιας νέας ισορροπίας στη μεταπολεμική Συρία, γνωρίζοντας ότι τα αιτήματα αυτονομίας δεν μπορούν πλέον να τεθούν.

Οι μοναρχίες του Κόλπου προσανατολίζονται προς την επόμενη μέρα και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που προσφέρει η ανοικοδόμηση της Συρίας..

.

Το Ιράν θέλει να διατηρήσει την όποια επιρροή σε ένα τόξο που από περνάει από το Ιράκ, τη Συρία και καταλήγει στον Λίβανο.

Και οι ΗΠΑ αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι δεν μπορούν να εγγυηθούν μια συνολική πολιτική λύση στη Συρία και ότι αυτό το ρόλο τον αναλαμβάνει πλέον η Ρωσία.

Ακόμη και το Ισραήλ, που ανησυχεί για την κατοχύρωση αναβαθμισμένου ρόλου του Ιράν έχει προσανατολιστεί προς τη συνεννόηση με τη Ρωσία για την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας.

Ωστόσο, όλα αυτά δεν σημαίνουν αυτόματα και τέλος στο συριακό δράμα, που ας μην ξεχνάμε ότι έχει ένα τεράστιο ανθρωπιστικό κόστος, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τεράστιες υλικές καταστροφές και εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένους. Αντίθετα, υπάρχουν υπαρκτά ανοιχτά ερωτήματα και ζητήματα για τις επόμενες φάσεις της όλης διαδικασίας.

  • Το ερώτημα της αμερικανικής παρουσίας

Το πρώτο ανοιχτό ζήτημα είναι η ολοκλήρωση της αμερικανικής αποχώρησης. Παρότι η επιλογή του προέδρου Τραμπ παραμένει η αποχώρηση των ΗΠΑ από μια πολεμική ζώνη στην οποία μόνο κόστος έχουν, υπάρχουν φωνές στις ΗΠΑ που επιμένουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να διατηρήσουν παρουσία.

Η δικαιολογία που προβάλλεται είναι η ανάγκη να «μην εγκαταλειφθούν» οι Κούρδοι και όλα αυτά διαπλέκονται και με τις εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις στις ΗΠΑ εν μέσω των συζητήσεων για το Ukraingate.

Ενδεικτική από αυτή η άποψη και η υποδοχή της εκπροσώπου του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου (της πολιτικής ομπρέλας των Κούρδων στη βορειοανατολική Τουρκιά) Ιλχάν Αχμέντ στην Ουάσιγκτον, όπως και η πρόσκληση της αλλά και η πρόσκληση από ηγετικά στελέχη της Αμερικανικής Γερουσίας προς τον στρατιωτικό ηγέτη των κουρδικών δυνάμεων Μαζλούμ Κομπάνι για να μεταβεί στις ΗΠΑ. Αντίστοιχα, δεν είναι τυχαίο ότι επανήλθε στο προσκήνιο η αμερικανική θέση για τη συνεχιζόμενη προστασία των συριακών πετρελαιοπηγών στην περιοχή και κυρίως στην Ντέιρ εζ-Ζορ.

Όμως, από την άλλη είναι ένα ερώτημα ποιος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος μιας συνεχιζόμενης αμερικανικής παρουσίας τη στιγμή που δρομολογείται μια πιο συνολική λύση, πέραν μιας προσπάθειας δημιουργίας τριγμών. Αντίστοιχα, όπως και οι ίδιοι οι Κούρδοι δείχνουν να έχουν διαμηνύσει, αυτό που χρειάζονται είναι μια συνολικότερη εγγύηση έναντι των τουρκικών δυνάμεων, που οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να προσφέρουν, σε αντίθεση με αυτά που δείχνουν να προσφέρουν οι Ρώσοι (όπως ήταν για παράδειγμα η συμφωνία για αποχώρηση των κουρδικών πολιτοφυλακών με τον οπλισμό τους.

Να σημειώσουμε πάντως ότι και ο αρχικός αμερικανικός σχεδιασμός να εγκατασταθούν αυτές οι δυνάμεις στο Ιράκ, ώστε να επιχειρούν από εκεί κατά των εναπομεινάντων θυλάκων του Ισλαμικού Κράτους, δεν έγινε δεκτό και με τον πιο θετικό τρόπο από την ιρακινή κυβέρνηση, που δεν επιθυμούσε και αυτή την παράμετρο, εν μέσω μάλιστα και των μεγάλων διαδηλώσεων κατά της διαφθοράς.

  • Το ερώτημα της εφαρμογής της συμφωνίας

Η ίδια συμφωνία θα έχει καμπές για την εφαρμογή της. Θα πρέπει να αποχωρήσουν οι κουρδικές δυνάμεις αλλά και να καταλάβουν τις προβλεπόμενες θέσεις οι ρωσικές δυνάμεις αλλά και οι κυβερνητικές. Στην πορεία δεν αποκλείονται και εντάσεις  και συγκρούσεις, όχι μόνο μεταξύ των τουρκικών και κουρδικών δυνάμεων αλλά και ανάμεσα στις συμμαχικές προς την Τουρκία ένοπλες ισλαμιστικές οργανώσεις και τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις.

  • Το ζήτημα της Ιντλίμπ

Όμως, πέραν της ίδιας της βορειοανατολικής Συρίας, υπάρχει και το ζήτημα του τι θα γίνει στην Ιντλίμπ, την τελευταία από τις ζώνες αποκλιμάκωσης που δεν ελέγχουν οι κυβερνητικές δυνάμεις. Παρότι, οι συμμαχικές προς την Τουρκία ένοπλες ομάδες ακολουθούν την κίνηση του τουρκικού στρατού, στην Ιντλίμπ υπάρχουν ακόμη σημαντικές δυνάμεις ανταρτών της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ, του βασικού σαλαφιστικού ένοπλου σχηματισμού στη Συρία.

Μέχρι τώρα ήταν η Τουρκία που επέμενε να μην εκκαθαριστεί η περιοχή, εφόσον εκεί ήταν και οι πιο φιλικές προς αυτήν αντάρτικες ομάδες. Τώρα, όμως, αναμένεται να αυξηθεί η πίεση για να ξεκινήσει η διαδικασία εκκαθάρισης και της περιοχής αυτή, όπου υπάρχει και σημαντικός αριθμός αμάχων.

  • Η πολιτική διαδικασία και η Συνταγματική Επιτροπή

Από εκεί και πέρα το ερώτημα είναι εάν θα μπει μπροστά και η πολιτική διαδικασία. Ρωσία, Τουρκία και Ιράν συμμετέχουν από κοινού στη λεγόμενη διαδικασία της Αστάνα, αποτέλεσμα της οποίας ήταν και η πρόταση για τη Συνταγματική Επιτροπή, την οποία αποδέχτηκε και στηρίζει και ο ΟΗΕ. Η συγκεκριμένη επιτροπή απαρτίζεται από εκπροσώπου της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας των πολιτών και υποτίθεται ότι θα αναλάβει να συντάξει το νέο σύνταγμα για την επόμενη μέρα.

Προφανώς και δεν πρόκειται να είναι μια εύκολη υπόθεση, καθώς έχει να χειριστεί μια πολιτική κατάσταση που σφραγίζεται από τις επιπτώσεις ενός ιδιαίτερα αιματηρού εμφυλίου που έχει αφήσει ανεξίτηλα ίχνη στην ίδια την συριακή κοινωνία.

Στέφανος Κασιμάτης ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

Πρώτα να βάλουμε σε τάξη το σπίτι μας

.

gkat_02_2510_page_1_image_0002

  • Για όσους ενδιαφέρονται για το στάιλινγκ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, το πουκάμισο της κ. Αχτσιόγλου είναι Dolce & Gabbana…

ΕΤΙΚΕΤΕΣ: ΦAΛHPEYΣ

Οταν συναντάς τον υφυπουργό Αμύνης Αλκιβιάδη Στεφανή και τον χαιρετάς με το τυπικό «τι κάνετε» ή «πώς είστε», εκείνος, μου λένε, αντιδρά με ιδιαίτερο τρόπο. «Πολύ καλά, πολύ καλά!», είναι η στερεότυπη απάντησή του και πάντα εκφέρεται ζωηρά και εμφατικά, δίνοντας την εντύπωση ότι, εκείνη τη στιγμή, απόλυτη προτεραιότητα για τον κ. Στεφανή είναι να πείσει πέραν πάσης αμφιβολίας τον συνομιλητή του ότι είναι πάρα πολύ καλά, ότι είναι θαυμάσια, ότι ποτέ δεν ήταν καλύτερα! «Δείχνετε λίγο χλωμός, γι’ αυτό και σας ρώτησα», του είπε κάποτε φιλοπαίγμων γνωστός του, ο οποίος υπέκυψε στον πειρασμό να τον πειράξει, αλλά ο στρατηγός δεν πτοήθηκε: εξακολούθησε να νιώθει «πολύ καλά, πολύ καλά!».

Ευρύτερα γνωστός ο στρατηγός Στεφανής έγινε επί υπουργίας Π. Καμμένου (μέρες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), όταν διορίστηκε αρχηγός του ΓΕΣ. Ο τότε υπουργός τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση, διότι πίστευε ότι αυτός μπορούσε να πραγματοποιήσει το όραμά του για τη λεγόμενη παλλαϊκή άμυνα στα νησιά – δηλαδή, μπαρμπα-Μήτσους με στολές παραλλαγής, σαν να πηγαίνουν για μπεκάτσες, μόνο που αντί για καραμπίνες θα κουβαλάνε G-3.

  • Εμφανίσιμος, με παρουσιαστικό στρατηγού και βιογραφικό άριστο, ο κ. Στεφανής οπωσδήποτε έχει ξεχωριστές ικανότητες, ώστε να αξιοποιηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση στη θέση του υφυπουργού Αμύνης.
  • Λογικό ήταν, διότι στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου χρειαζόταν κάποιος που να γνωρίζει καλά τη δουλειά σε όλο το βάθος και την έκτασή της, διότι ο υπουργός Ν. Παναγιωτόπουλος είναι «καλό παιδί» και… Αυτό, λυπάμαι, δεν έχει άλλο: καλό παιδί.
  • Προφανώς, ο κ. Στεφανής ήταν ο καλύτερος από τους διαθέσιμους υποψηφίους για τον ρόλο.

Η απόφαση του πρωθυπουργού να αναθέσει στον στρατηγό Στεφανή την ευθύνη του συντονισμού της αποσυμφόρησης των νησιών και της μεταφοράς μεταναστών στην ενδοχώρα είναι σωστή. Αν κάποιος, εκ της φύσεως του επαγγέλματός του, καταλαβαίνει την κρισιμότητα του συντονισμού στη διεξαγωγή μιας επιχείρησης είναι ένας στρατιωτικός και, ακόμη καλύτερα, ένας αντικειμενικά επιτυχημένος στη σταδιοδρομία του στρατιωτικός.

  • Επιπλέον, η επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου για τον ρόλο, λόγω των απόψεών του για τον ρόλο ενός σύγχρονου στρατού, προμηνύει ενδεχομένως την ανάμειξη του στρατού στο μεταναστευτικό. Κάτι τέτοιο θα ήταν καλοδεχούμενο, τόσο για λόγους ουσιαστικούς όσο και για συμβολικούς. Στον σημερινό κόσμο, οι στρατιωτικοί έχουν την τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση ανθρωπιστικών κρίσεων και, επιπροσθέτως, η εμπλοκή στο ζήτημα του Ελληνικού Στρατού, επισήμως, θα ήταν ένα σοβαρό μήνυμα προς τα έξω ότι η Ελλάδα έχει κυβέρνηση που δεν θέλει περισσότερους μετανάστες.

Η παραπάνω φράση καταλαβαίνω ότι ενοχλεί, αλλά δεν είναι καιρός, επιτέλους να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους; Τι άλλο σημαίνει, δηλαδή, το γεγονός ότι μόνο ένα 23% μένει ικανοποιημένο από την πολιτική της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα; Σωστό, λοιπόν, να ανατεθεί στον υφυπουργό Αμύνης ο επιτελικός συντονισμός, αλλά εκτός από το πρακτικό μέρος του ζητήματος, έχει τη σημασία του και το συμβολικό.

  • Μέχρι να αρχίσει να λειτουργεί το νέο σύστημα που στήνει η κυβέρνηση και να γίνει αισθητή η διαφορά με το παρελθόν, χρειάζονται και κινήσεις που θα συμβολίζουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να βάλει τάξη.

Δεν είναι, βέβαια, όσο απλό ακούγεται– π.χ., να βγει ο Μητσοτάκης και να πει κάτι το οποίο δεν θα αφήνει αμφιβολίες ότι η Ελλάδα σκληραίνει τη στάση της προς τους μετανάστες. Επειδή, όμως, αυτό θα το ακούσουν και στην Ευρώπη (που εκ των πραγμάτων θα είναι ένας από τους παραλήπτες του μηνύματος), δεν μπορείς να το κάνεις αν προηγουμένως δεν έχεις βάλεις σε τάξη το σπίτι σου. Αυτό ακριβώς κάνει τώρα η κυβέρνηση.

Συζητούσα το πρόβλημα με φίλο από το υπουργείο Εξωτερικών και αυτοί, ξέρετε, έχουν τον τρόπο τους να σου σερβίρουν τα δύσκολα θέματα χωρίς να σοκάρουν. «Μα θα πρέπει να βυθιστεί σκάφος για να φύγει το μήνυμα προς τα έξω;». Εκτίμησα την εξυπνάδα του συνομιλητή μου να θίξει το μέγα ταμπού της υπόθεσης μέσω μια υποθετικής ερώτησης. Ασφαλώς όχι, ήταν η δική μου απάντηση. Ομως, για να μη βρεθούμε σε αυτό το φρικτό σημείο, όπου ο πνιγμός θα είναι η μόνη αποτροπή για τους μετανάστες, πρέπει να στηθεί ένα σύστημα με γνώμονα το συμφέρον της δικής μας χώρας, με κανόνες αμείλικτους και το οποίο, κυρίως, θα λειτουργεί. Διαφορετικά, θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα…

Βόμβες

Ανθρώπινα, η «βόμβα» από τον Αδωνι περί χρηματισμού του Τσίπρα ήταν μια στάση κατανοητή. Πολιτικά, ήταν μεγάλο λάθος. Και ήταν λάθος, επειδή η δήλωση έγινε από τον υπουργό Ανάπτυξης με απόλυτη ηρεμία, με νηφαλιότητα και υπολογισμό. Αυτό ήταν που σόκαρε περισσότερο· αν επρόκειτο απλώς για ένα θραύσμα που εκτοξεύθηκε λόγω μιας έκρηξης θυμού, θα μπορούσες να το δικαιολογήσεις.

«Ο Αδωνις! Δεν τον έμαθες;». Τώρα, τι να πεις; Επίσης, το λάθος ήταν μεγάλο, επειδή στο ζήτημα της Προανακριτικής η κυβέρνηση οφείλει να είναι άψογη: τύπος και υπογραμμός. Από τη διαχείριση αυτού του ζητήματος θα αναδειχθεί η ουσιώδης διαφορά της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ ως προς την αντίληψη του κάθε κόμματος για τη δημοκρατία.

Είναι κρίμα ότι συνέβη, διότι λίγοι υπέστησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους φίλους του (μην ξεχνάμε πόσες φορές του έκαψαν την επιχείρηση) όσα υπέστη ο Αδωνις – ίσως να τον ξεπερνά μόνο η Μαρέβα. Πάντως, το κατάλαβε και, γι’ αυτό, τώρα το γυρίζει κομψά: Ηθελα να δείξω ότι και εγώ μπορώ να κατηγορήσω τους άλλους κ.λπ. Και, δυστυχώς, μπόρεσε. Ευτυχώς, θα περάσει και θα ξεχαστεί…

  • Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
  • ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΜΑΚΡΗ

capturef

  • ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΠΟΥΛΑΚΗ

capture--34