Γράφει η Α. Μάλλιου δικηγόρος – οικονομολόγος*
Προ ημερών παρακολουθήσαμε περίλυποι την πυρκαγιά που κατάκαψε ένα μεγάλο μέρος της Παναγίας των Παρισίων. Η εκκλησία είναι ο μητροπολιτικός ρωμαιοκαθολικός ναός της γαλλικής πρωτεύουσας. Στα θεμέλια της, προϋπήρχε ρωμαϊκός ναός αφιερωμένος στον Δία, υποδηλώνοντας ότι η θέση του μνημείου συνιστούσε το κέντρο της περιοχής επί σειρά αιώνων. Κατά τους αιώνες λειτουργίας της, η Παναγία των Παρισίων κατέστη σημείο αναφοράς του γαλλικού πολιτισμού και αποτελεί σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας καθώς και σύμβολο του δυτικού κόσμου.
Επισημαίνοντας το γεγονός ότι το μνημείο αυτό λειτουργεί ως πολιτιστικό σύμβολο, είναι άξια σχολιασμού η αντίδραση του γαλλικού κράτους και της γαλλικής κοινωνίας. Λίγες μόνο ώρες μετά την κατάσβεση της φωτιάς και ενώ ακόμη το μνημείο κάπνιζε, η γαλλική κυβέρνηση εξήγγειλε διαγωνισμό για την αρχιτεκτονική του αποκατάσταση. Συγκλήθηκε υπουργικό συμβούλιο, το οποίο αποφάσισε την κατάρτιση νομοσχεδίου με ειδικό και αποκλειστικό αντικείμενο και τίτλο «Notre Dame», ώστε να δημιουργηθεί νομικό πλαίσιο ευέλικτο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες ανακατασκευής του εθνικού μνημείου. Παράλληλα, άρχισε άμεσα τόσο η διερεύνηση των ευθυνών για την πρόκληση της φωτιάς όσο ο έλεγχος των αντανακλαστικών των αρμοδίων για την κατάσβεσή της. Η Πυροσβεστική Υπηρεσία ενημέρωσε ότι οι δυνάμεις της έφτασαν στην Παναγία συγκροτημένα και σε λιγότερο από δέκα λεπτά από όταν έλαβαν την κλήση.
Εκτός από την οργανωμένη και άμεση αντίδραση της κρατικής εξουσίας να ελέγξει την πυρκαγιά και παράλληλα να συγκροτήσει δυνάμεις για την αποκατάσταση της ζημιάς, ήδη από την επόμενη ημέρα παρατηρούμε έντονη κοινωνική κινητοποίηση. Επιχειρηματίες και ιδιώτες σπεύδουν να προσφέρουν σημαντικά χρηματικά ποσά, για την αποκατάσταση του μνημείου. Παρατηρείται έναν ευγενής ανταγωνισμός ανάμεσα στα μεγαλύτερα επιχειρηματικά σπίτια γαλλικών συμφερόντων. Χωρίς καν να έχει νομοθετηθεί το πλαίσιο ανοικοδόμησης του μνημείου, έχουν ανακοινωθεί δωρεές από επιχειρηματικές κοινότητες και ανώνυμους ιδιώτες που αγγίζουν το 1 δις ευρώ.
Τα πιο πάνω υπογραμμίζουν ότι για την επίτευξη ενός εθνικού στόχου χρειάζεται η ταχεία και στοχοπροσυλωμένη δράση της κρατικής εξουσίας. Κρατική εξουσία, χωρίς άμεσα και συγκροτημένα αντανακλαστικά για να αντιμετωπίσει και περιορίσει καταστροφή σε εξέλιξη και ταυτόχρονα χωρίς όραμα και προσήλωση να ανοικοδομήσει δεν δύναται να πετύχει εθνικό στόχο. Η αποκατάσταση κάθε ζημιάς είτε αυτή αφορά στην αποκατάσταση της βλάβης ενός εθνικού συμβόλου είτε στην οικονομική ανόρθωση είτε σε οποιονδήποτε άλλον στόχο δεν είναι δυνατή χωρίς ευελιξία, γρήγορα αντανακλαστικά, προτεραιοποίηση, σχέδιο, μεράκι και επιμονή. Παράλληλα, εθνικός στόχος δεν δύναται να επιτευχθεί ερήμην της κοινωνίας. Αν όλοι εμείς δεν υιοθετήσουμε τον στόχο και δεν αντιληφθούμε από κοινού την ανάγκη αυτός να επιτευχθεί, κάθε προσπάθεια παραμένει ατελής.
Υπογραμμίζονται τα αυτονόητα! Όμως, η κατάσταση της χώρας, οι νεκροί των πρόσφατων καταστροφών και η ανισορροπία μεταξύ της φοροδιαφυγής των πολλών και της φορολογικής υπερβάρυνσης των λίγων, μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι χρειάζεται ώστε να πετύχουμε πιο αποτελεσματικά την αναγκαία σύμπνοια μεταξύ μιας κρατικής εξουσίας, η οποία επιτέλους πρέπει να δράσει συγκροτημένα και αποτελεσματικά και μιας κοινωνίας, η οποία επιτέλους πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη συνείδηση ομαδικότητας.
____________________________________________________________________
*Η Α. Μάλλιου ασχολείται με το φορολογικό δίκαιο, είναι εταίρος της δικηγορικής εταιρείας «ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ – ΒΕΚΡΗΣ» (www.potamitisvekris.com) και εκδότης του νομικού – φορολογικού περιοδικού «ΔΕΛΤΙΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ» (www.dfn.gr).