Κι ως τότε, πολύ νερό θα έχει κυλήσει στ’ αυλάκι…

Δευτέρα 19 Αυγούστου. Σαν ασταμάτητη μηχανή (και σαν αυτόνομοι εργάτες) δεν είναι του γούστου μας η συζήτηση «αν έρχεται νέα παγκόσμια ύφεση» και … πότε θα ‘ρθει, πόσο βαθιά θα είναι, αν υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστεί, κλπ.

Όπως στην εποχή (belle epoque την ονομάζουν κάποιοι, και έχουν τα ιστορικά δίκια τους) του «άγριου» χρηματοπιστωτισμού η σοφία ότι «το χρήμα γεννάει χρήμα» ήταν η σημαδούρα της όξυνσης, για μια ακόμα φορά, των βασικών καπιταλιστικών αντινομιών (ανάμεσα στην εκρηκτικά αυξανόμενη παραγωγικότητα της εργασίας και την διαρκώς συμπιεζόμενη τιμή του «εμπορεύματος εργασία»…)

  • έτσι και στη morne epoque το γεγονός ότι «το χρήμα τρώει την ουρά του» είναι σημαδούρα της ίδιας ακόμα μεγαλύτερης όξυνσης plus του τέλους των ψευδολύσεων τύπου “ποσοτική χαλάρωση”, plus της μεταφοράς των καπιταλιστικών λογαριασμών εκεί που τελικά ξεκαθαρίζονται: στο έδαφος.

Το 2010 ο κινεζικός καπιταλισμός ήταν ακόμα ένα απειλητικό ενδεχόμενο… Και ο τότε αμερικάνος πρόεδρος Obama (στην τότε σύνοδο των g20 στο Τορόντο) «μάλωνε» το Βερολίνο και το Πεκίνο για τα εμπορικά τους πλεονάσματα…

Το 2020, οι g20 θα συναντηθούν στις 21 και 22 Νοέμβρη σε μια πόλη δηλητηριώδη: στην πρωτεύουσα του τοξικού, στο Ριάντ. Οι αμερικανικές εκλογές θα έχουν γίνει, αλλά όπως και νάχει το ψόφιο κουνάβι θα εκπροσωπεί το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο.

Κι ως τότε πολύ νερό θα έχει κυλήσει στ’ αυλάκι…

https://www.sarajevomag.gr/wp/category/unstoppable-machine/