Ειλικρινά με ξεπερνάει η συμπεριφορά ορισμένων πολιτικών, που έχουν και το θράσος να υποδεικνύουν σ εμάς τους απλούς πολίτες, και λύσεις στα προβλήματα μας.
Διαβάζω για τα χαλιά και την ανακαίνιση του γραφείου της κ. Κεφαλογιάννη, και για τις ανακοινώσεις και τις μηνύσεις που ανταλλάσουν η κ. Τζάκρη, και ο κ. Ραγκούσης.
Διευκρινίζω ότι αναφέρομαι σ αυτούς σαν παραδείγματα, που συμπτωματικά βρίσκονται στην επικαιρότητα, και δεν εξετάζω την πολιτική τους επάρκεια ή μη, αλλά την συμπεριφορά τους, και το θέμα είναι γενικό και αφορά πολλούς, δυστυχώς.
Η κυρία Κεφαλογιάννη, προσωρινή Υπουργός, όλοι οι Υπουργοί είναι προσωρινοί, αποφάσισε ότι το γραφείο της στο Υπουργείο χρήζει ανακαίνισης, χαλιών και επίπλων, ύψους κοντά 80.000 ευρώ, ένα ποσόν που αν το είχαν στην άκρη οι 90 στους 100 Έλληνες που δεν το έχουν, θα μπορούσαν να σχεδιάσουν πολύ καλύτερη ζωή από αυτή που ζουν, …επί Υπουργίας της κ. Κεφαλογιάννη.
Φυσικά, το γραφείο του Υπουργού, προφανώς δεν θα ήταν αχούρι, κάποια αξιοπρεπή εμφάνιση θα είχε σαν Υπουργικό γραφείο, όμως φαίνεται ότι δεν ήταν της αισθητικής της νέας ενοίκου.
Όμως το θέμα μας, δεν είναι η απόφαση για ανακαίνιση , το θέμα μας είναι ότι η κυρία Κεφαλογιάννη, ή δεν αντιλήφθηκε ότι αυτή η ανακαίνιση θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, ή το γνώριζε, και το αγνόησε.
Αν η κυρία Κεφαλογιαννη δεν κατάλαβε ότι θα δημιουργηθούν αντιδράσεις ζημιογόνες για το κόμμα της, τότε μήπως, θα πρέπει να αμφισβητηθεί η οξυδέρκεια της, που είναι απαραίτητο προσόν για Υπουργούς;
Απ την άλλη αν το γνώριζε και το αγνόησε, εν μέσω αυτής της ανέχειας που μαστίζει τον Ελληνικό λαό, τότε μάλλον θεωρεί τους Έλληνες, …Παναγιωτάκηδες της Μαντάμ Σουσού.
Και το βασικό ερώτημα είναι , «πως το κάνουν, δεν ντρέπονται;».
Ειλικρινά, αν είχα την δυνατότητα, θα της έλεγα, «Κυρία Κεφαλογιάννη ήταν ανάγκη τώρα που διαλύεται ο Σύριζα, να δώσεις αφορμή με τόση σπατάλη του δημοσίου χρήματος; Δεν μπορούσε η ανακαίνιση να περιμένει;».
Να δω ρε παιδί μου, τι θα μου έλεγε;
Και έρχομαι στο δίδυμο της συμφοράς του Σύριζα.
Είναι και οι δυο πρώην ΠΑΣΟΚΟΙ, και μάλιστα Υπουργοί του Γιωργάκη, δηλαδή του «λεφτά υπάρχουν και πάρτε Καστελοριζιώτικο μνημόνιο να έχετε», και μάλιστα στο ίδιο Υπουργείο, ό ένας Υπουργός και η άλλη υφυπουργός, …μετακόμισαν στον Σύριζα, έγιναν κυβέρνηση, πήραν και εκεί αξιώματα, και τώρα, που βρέθηκαν σε διαφορετικά «προεδρικά» στρατόπεδα μέσα στο κόμμα τους, κατηγορούν ανερυθρίαστα ο ένας τον άλλον για ανικανότητα στην άσκηση των Υπουργικών καθηκόντων …στο προηγούμενο κόμμα του Γιωργάκη, για μπούλινγκ μέσα σε όργανα του Σύριζα, των υπέρμαχων της …ισότητας και της …διαφορετικότητας!!!
Και δεν ντρέπονται, και δεν κοκκινίζουν, και δεν κρύβονται, αλλά προσπαθούν να πείσουν ότι η δική τους «σημερινή» άποψη για αρχηγό του Σύριζα θα σώσει τον κόμμα, και κατ επέκταση τη χώρα μας.
Προφανώς δεν είναι οι μόνοι, το θέμα είναι γενικό και σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Αλλάζουν κόμματα, σαν τα πουκάμισα , και μάλιστα κόμματα με εντελώς διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες, κατηγορούν εκεί που επευφημούσαν, και επευφημούν εκεί που έβριζαν, μισούνται μέσα στο ίδιο κόμμα, στις εκλογές οι συνυποψήφιοι αλληλοκατηγορούνται με χυδαία σχόλια, και μετά έχουν το θράσος να μας προτείνουν να τους ψηφίσουμε ….για να μας σώσουν, γιατί αυτοί ….ξέρουν καλύτερα από εμάς.
Φαίνεται ότι ο πατέρας μου, που δεν άλλαξε ποτέ πολιτική θέση, σε ολόκληρη τη ζωή του, ήταν βλάκας, οι φυλακισμένοι για τα φρονήματα τους επί δεκαετίες ήταν κορόιδα, οι αγνοί αγωνιστές των κομμάτων που τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς κέρδος για το κόμμα, ναι υπάρχουν και τέτοιοι ακόμα, ένας από αυτούς ο φίλος μου ο Θανάσης, κι αυτοί μάλλον ιθαγενείς θεωρούνται, που οφείλουν να υπηρετούν τύπους, επιπέδου Ραγκούση, Τζάκρη, Αντώναρου, και λοιπών φιλόδοξων …Ο.Φ.Α.
Θα μου πεις τους ψηφίζει ο λαός.
Σωστά, όταν μερικοί από αυτούς έχουν διορίσει ολόκληρο το νομό τους, φυσικά και τους ψηφίζει, μόνο που την τραγική προσωπικότητα τους, και την γελοιότητα που βγάζουν με την συμπεριφορά τους την λουζόμαστε όλοι ,και ιδιαίτερα οι εκ πεποιθήσεως …μη κομματικοί και μη διορισμένοι , δηλαδή εμείς …τα κορόιδα.
Φαντάζεσαι να κάθεσαι κυριακάτικα σπίτι να πιεις τον καφέ σου, και να ακούς κάποιον από αυτούς, που έχει αλλάξει τέσσερα κόμματα, έχει διορίσει μέχρι και τα δέντρα του νησιού του στο Δημόσιο, ξαφνικά έχει βρεθεί με 28 ακίνητα, από το πουθενά, ή έχει στην πλάτη του τρία διαζύγια, λόγω εξωσυζυγικών σχέσεων, να λέει ότι …δεν θα ανεχτεί να κυριαρχήσει η …ανηθικότητα στον δημόσιο βίο, πως πρέπει να υπάρξει …αξιοκρατία στη χώρα, και πως …η οικογένεια είναι το κύτταρο της δημοκρατίας, και λες τι έγινε ρε, ή εγώ πέθανα, και βλέπω περίεργο όνειρο, ή αυτός είναι εντελώς γλοιώδες υποκείμενο.
Επαναλαμβάνω, δεν είναι το θέμα τα χαλιά της Κεφαλογιάννη, και οι αλληλομηνύσεις της Τζάκρη και του Ραγκούση, είναι ο εκφυλισμός της πολιτικής, η κατάργηση κάθε σταθερής αξίας, η κοροϊδία μπροστά στα μάτια μας, η επιβολή της θρασύτητας και της μετριότητας, ως προσόντων επιτυχίας, και της ανικανότητας ως προσόν πολιτικής ανέλιξης, παντού σε όλα τα κόμματα.
Και αυτό δεν πληγώνει μόνο,
Δημιουργεί και θυμό, που δεν μπορεί να εκτονωθεί μόνο με το κλείσιμο της τηλεόρασης, όταν μετά ανοίγεις τον λογαριασμό του ρεύματος, η πληρώνεις το ενοίκιο.
Η αποχή από τις εκλογές είναι η παθητική αντίσταση του λαού, απέναντι σ αυτό το χάλι που βλέπουν μπροστά τους, η στροφή σε ακροδεξιά μορφώματα, ήταν (λανθασμένη) ενεργητική αντίδραση, και επειδή οι καιροί είναι πονηροί, όλοι εσείς που προκαλείτε με τις συμπεριφορές σας και τα λεγόμενα σας δημόσια, δεξιοί, αριστεροί, πασόκοι κλπ. καλό είναι να μαζευτείτε, πριν ξαναζήσουμε καμιά νέα …εποχή σωτήρων.
Και λίγο ντροπή, δεν βλάπτει…
[email protected]
@pavlosstranas
