Πλούτος, δόξα, φήμη- Όλα στα πόδια της μικρά βοτσαλάκια

Σκιαγράφηση …

Από: Άρτεμις Δημητρίου –

Σκιαγράφηση …

Γυναίκα
Μετρίου ύψους
Μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια
Λευκό δέρμα
Πάλλευκο
Επιβλητική μορφή
Ανάρμοστα αγέρωχη

Ξεπρόβαλε θυμάμαι από παντού
Από δρόμους πολύβουους, λεωφόρους
Σοκάκια σκοτεινά με τον άνεμο να τρέχει μέσα τους ουρλιάζοντας, να θέλει να ξεφύγει
Από την εκστατική εκείνη μυρωδιά του χώματος προτού χυθεί η πρώτη στάλα απ’ το μανιασμένο σύννεφο
Από τα μάτια ενός παιδιού που καθρεφτίζανε το σύμπαν
Από παντού ξεπρόβαλε κι ολούθε υπήρχε
Στην μαύρη λασπουριά
Στον ιδρώτα του αγρότη

Όμως αυτή δε γνώριζε αφεντικά
Δεν υποτάχθηκε ποτέ της σε κανέναν
Όποιος την κυνήγησε έχασε το μονοπάτι
Όποιος τη φώναξε δυνατά δεν ξαναβρήκε τη μιλιά του
Μονάχα περαστική ερχότανε για λίγο
Γελούσε με τα παιχνιδίσματα του ήλιου
Χρωμάτιζε την ψυχή
Αρωμάτιζε την απώλεια

Μόνο ένα βράδυ την άκουσα να κλαίει,
Απ’ την αρχή του κόσμου της δώσανε ονόματα πολλά έλεγε
Δαιμόνιο και θεά
Πότε κανείς δεν την κοίταξε, στο βάθος όλοι έτρεμαν αυτή τη γύμνια
Είχε μία καθαρότητα φρικτή για τους πολλούς
Μία απλότητα που έγδερνε τη σάρκα

Πλούτος, δόξα, φήμη
Όλα στα πόδια της μικρά βοτσαλάκια
Ούτε τα διέκρινε καθαρά σαν βάδιζε στο πέλαγος τραγουδώντας την πανάρχαια μελωδία

www.hypnotherapy4u.gr