Περίπου 230.000 τόνοι πλαστικών απορριμμάτων καταλήγουν στη Μεσόγειο κάθε χρόνο

Περί τους 230.000 τόνοι πλαστικών απορριμμάτων καταλήγουν κάθε χρόνο στη Μεσόγειο και υπάρχει κίνδυνος αυτός ο αριθμός να διπλασιαστεί έως το 2040, εάν δεν ληφθούν «φιλόδοξα» μέτρα, προειδοποιεί η Διεθνής Ενωση Προστασίας της Φύσης (IUCN).

Η Αίγυπτος ευθύνεται για 74.000 τόνους ετησίως, η Ιταλία για 34.000 τόνους και η Τουρκία για 24.000. Είναι οι τρεις χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο με πλαστικά τη Μεσόγειο, σύμφωνα με νέα έκθεση της IUCN.

Στην αναλογία ποσότητας πλαστικών ανά κάτοικο, επικεφαλής είναι το Μαυροβούνιο με 8 κιλά κατ’ άτομο ετησίως και ακολουθούν η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία με 3 κιλά ετησίως κατ΄άτομο.

Συνολικά, «περί τους 229.000 τόνοι πλαστικών απορρίπτονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο – ποσότητα που αντιστοιχεί σε περισσότερα από 500 κοντέινερ καθημερινά» αναφέρεται στην ανακοίνωση της IUCN, που αποδίδει στην κακή διαχείριση των απορριμμάτων το 94% της ποσότητας των πλαστικών που καταλήγει στη θάλασσα.

«Χωρίς σημαντική παρέμβαση, αυτή η ρύπανση δεν θα σταματήσει να αυξάνεται έως τον διπλασιασμό της, για να φτάσει στους 500.000 τόνους μέχρι το 2040» αναφέρει η IUCN προσθέτοντας ότι χρειάζονται φιλόδοξα μέτρα πέραν των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει οι χώρες.

«Η ρύπανση με πλαστικά είναι πηγή μακροχρόνιων επιπτώσεων για τα χερσαία και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, και για τη βιοποικιλότητα», κυρίως για τα θαλάσσια ζώα που κινδυνεύουν να παγιδευτούν ή να καταπιούν πλαστικά απορρίμματα και να καταλήξουν πεθαίνοντας από εξάντληση και πείνα» υπενθυμίζει η Μίνα Επς, διευθύντρια του Θαλάσσιου και Πολικού Προγράμματος της IUCN, οργάνωσης που είναι γνωστή για την κόκκινη λίστα αναφοράς των απειλούμενων ειδών.

Σύμφωνα με την έκθεση, η βελτίωση της διαχείρισης των απορριμμάτων σε 100 από τις πλέον ρυπογόνες πόλεις θα μπορούσε να μειώσει την απόρριψη πλαστικών στη Μεσόγειο κατά 50.000 τόνους ετησίως.

Ειδικότερα, η απαγόρευση ορισμένων προϊόντων όπως οι πλαστικές σακούλες θα επέτρεπε τη μείωση της ποσότητας των πλαστικών στη θάλασσα κατά ακόμη 50.000 τόνους ετησίως.

«Οι κυβερνήσεις, ο ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ινστιτούτα, οι βιομηχανίες και οι καταναλωτές πρέπει να συνεργαστούν για να επανεξετάσουν τη διαδικασία και τις αλυσίδες τροφοδοσίας, να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν αειφόρα μοντέλα κατανάλωσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης απορριμμάτων για να σταματήσουν τη ροή της ρύπανσης με πλαστικά» επιμένει ο Αντόνιο Τρόγια, διευθυντής του Κέντρου Συνεργασίας για την Μεσόγειο της IUCN, με έδρα τη Μάλαγα της Ισπανίας.