Οι πιο ισχυροί στις διδαχές ήταν οι “παλαιάς κοπής” χρηματιστές- του Απόστολου Μάνθου 

Ο μέντορας και οι άφθαρτες

Του Απόστολου Μάνθου 

Ας πάμε λίγο στα παλιά. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 το Ελληνικό Χρηματιστήριο άρχιζε να ξεφεύγει από την “αφάνεια”, παρουσιάζοντας έντονα τα σημάδια δυναμικής προσέγγισης στην επενδυτική φιλοσοφία του Έλληνα αποταμιευτή. Ήταν η εποχή της επανεκλογής του Ανδρέα Παπανδρέου, των “Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων” (ΜΟΠ), του πακέτου Ντελόρ, του “Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα”, του Τζαννή Τζαννετάκη και του Ζολώτα.

Ο Γενικός Δείκτης ξεκίνησε από τις 59 μονάδες το 1984 και έφτασε στα τέλη του 1990 στις 950 μονάδες, σημειώνοντας εκρηκτική άνοδο της τάξεως του +1.510%. Ήταν εκείνη ακριβώς η περίοδος που με στρίμωξε στη γωνία του ρινγκ, αλλάζοντας ολοκληρωτικά τον επαγγελματικό μου προσανατολισμό.

  • Η ιδέα της επαγγελματικής κατάρτισης και ενασχόλησης με το Ελληνικό Χρηματιστήριο είχε μπει ως άμεσος στόχος στο εφηβικό μυαλό μου. Παρά την ανεξέλεγκτη μεταστροφή μου, στάθηκα αρκετά τυχερός, καθώς από την πρώτη στιγμή που άρχισα να δουλεύω, κατά τα τέλη του ’89, ως ασκούμενος σε ένα γνωστό τότε γραφείο χρηματιστή, είχα πρόσβαση στη Σοφοκλέους, στον χώρο συναλλαγών του Ελληνικού Χρηματιστηρίου.

Ήμουν τυχερός γατί μέσα στο τεράστιο αυτό “σχολείο” συνάντησα σημαντικούς ανθρώπους, οι οποίοι με ανιδιοτέλεια και αγάπη μοιράστηκαν με τον τότε έφηβο και άβγαλτο την πολυετή πείρα τους. Οι πιο ισχυροί στις διδαχές ήταν οι “παλαιάς κοπής” χρηματιστές. Ο τίτλος του χρηματιστή μπορεί σήμερα να έχει ξεθωριάσει, αλλά τότε συμβόλιζε τιμή και καταξίωση ετών, ενώ για να τον αποκτήσεις περνούσες από μια ολόκληρη εκλεκτική διαδικασία.

  • Ένας από τους τότε πιο σημαντικούς “δασκάλους” μου ήταν και ο χρηματιστής Λέων Δεπόλας, ο οποίος μάλιστα είχε αποκτήσει τον τίτλο το 1985, έπειτα από 15ετή δραστηριοποίηση στον χρηματιστηριακό κλάδο. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που τον γνώρισα “έτρεμα”, καθώς πίστευα ότι μια τόσο δυνατή προσωπικότητα με τέτοιο κύρος στον χώρο του Ελληνικού Χρηματιστηρίου δεν θα ήθελε να αφιερώσει χρόνο σε έναν ασκούμενο τύπο όπως ήμουν εγώ.

Κι όμως, ήταν τόσο ανοιχτός, πρόσχαρος και απλόχερος σε οτιδήποτε ήθελα να μάθω, που με άφησε άναυδο. Οι συμβουλές του ήταν ανεκτίμητες. Μία από αυτές την είχα αδράξει σε μια άσχημη περίοδο στις αρχές του 1990, όπου το Ελληνικό Χρηματιστήριο είχε πάρει την κατιούσα.

Στην τότε ερώτηση, που του εναπόθεσα μετά τη λήξη μιας “κόκκινης” συνεδρίασης, ποιες μετοχές θα έπρεπε να διαλέξω τώρα που το Χρηματιστήριο έχει σημαντική πτώση, ο κ. Δεπόλας μού απάντησε ότι θα έπρεπε πρώτα να εντοπίσω τις “άφθαρτες”, αυτές δηλαδή που δεν έχουν επηρεαστεί από την κρίση.

  • Στον αντίλογο γιατί να μην αγοράσω αυτές που πέφτουν περισσότερο, μιας που η τιμή τους έχει γίνει πολύ φθηνότερη, άρα και το κέρδος μου θα ήταν μεγαλύτερο, η απάντηση ήταν αρκετά διαυγής… Να είσαι σίγουρος, μου απάντησε, ότι οι εταιρείες που θα μείνουν όρθιες στην κρίση θα γίνουν ισχυρότερες και σε βάθος χρόνου αποδοτικότερες.

Αντιθέτως, όσες εταιρείες είναι χτυπημένες από την κρίση και οι μετοχές τους πέφτουν, εκτός από το γεγονός ότι θα σε κάνουν να χάσεις τον ύπνο σου, είναι πολύ πιθανόν να συνεχίσουν να πέφτουν ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, να μείνουν στάσιμες προσπαθώντας να κλείσουν τις όποιες πληγές.

  • Χρησιμοποιώντας τη συμβουλή αυτή στην τωρινή κρίση της πανδημίας, με τον όρο των “άφθαρτων” εταιρειών θα χαρακτηρίζαμε πολύ γρήγορα τις τρεις ακόλουθες:

– Τον ΟΤΕ, που παραμένει σχεδόν ανεπηρέαστος εδώ και εβδομάδες γύρω από την έλξη των 12 ευρώ, προετοιμάζοντας το έδαφος για την ανοδική κατάλυση της μακροπρόθεσμης αντίστασης των 13 ευρώ. Περιοχή που έχουμε επανειλημμένως πει ότι θα αποτελέσει το εφαλτήριο για το επόμενο ανοδικό κύμα προς το επίπεδο των 14,50 με 15,50 ευρώ. Χορηγός στο ανοδικό ταξίδι είναι, φυσικά, ο επιτυχής αναπτυξιακός του μετασχηματισμός, που θα τον αναδείξει ως τον μεγαλύτερο επενδυτή σε νέες τεχνολογίες και υποδομές στην Ελλάδα.

πιν

 

– Την αρχόντισσα της πράσινης ενέργειας, την ΤΕΝΕΡΓΑ. Εδώ, διαγραμματικά, είναι εμφανής η πρόθεση της μετοχής να κατευθυνθεί προς το επίπεδο των 10 ευρώ, ανοίγοντας, έτσι, δίαυλο επικοινωνίας με την περιοχή των 11 ευρώ. Ανοδική διέλευση από τα 11 ευρώ θα ξεκλειδώσει ανοδικά μονοπάτια, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στα 14 ευρώ.

πιν

 

– Και τον Σαράντη, που, μετά τη γρήγορη εξαέρωση των πωλητών, συνεχίζει και λαμβάνει τιμές μέσα στο εύρος διακύμανσης των 8 με 9 ευρώ, δηλώνοντας έτοιμος να ανέβει κατηγορία και να απειλήσει το όριο των 10 ευρώ. Σημάδι απαρχής της ανοδικής φυγής η αρπαγή της σχεδόν τριπλής τοπικής κορυφής στα 9,20 ευρώ.

πιν

 

Κλείνοντας, θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στον κ. Λέοντα Δεπόλα. Το χαμόγελο, το ήθος, η ψυχή, το βάθος των συζητήσεων και, πάνω από όλα, η τιμιότητά του με έκαναν να αγαπήσω το Ελληνικό Χρηματιστήριο. Ήταν μεγάλη μου τιμή που συνάντησα έναν τέτοιο μέντορα στην αρχή της καριέρας μου και, αν κρίνω από την πορεία των σημερινών ασκούμενων νέων, που προσπαθούν ματαίως να μάθουν κάτι παραπάνω από αυτά που γράφουν τα βιβλία, ήμουν πράγματι πολύ τυχερός.

Δυστυχώς, το μεγάλο εκείνο σχολείο, ο χώρος του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, έπειτα από δεκαετίες λειτουργίας δεν υπάρχει πια.

Οι τελευταίοι χρηματιστές “παλαιάς κοπής”, που είχαν το ανιδιοτελές σθένος να σου εμφυσήσουν τη σωστή μορφή του χρηματιστηριακού θεσμού, είναι πλέον μετρημένοι στα δάχτυλα, αφήνοντας σταδιακά ένα μεγάλο κενό πίσω τους.

Η δε ψυχρή ιντερνετική αποξένωση που έχει προκληθεί ακόμα και στα υπάρχοντα στελέχη της Ελληνικής Κεφαλαιαγοράς δεν αφήνει το νέο αίμα ασκούμενων σπουδαστών, και μη, να περάσει μέσα από τους τέσσερις τοίχους και να διευρύνει τους μεγάλους ορίζοντες που ανοίγει το Χρηματιστήριο.

* Ο κ. Απόστολος Μάνθος είναι υπεύθυνος τεχνικής ανάλυσης και επενδυτικής στρατηγικής στην Aenaon Markets  

** Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”