Ο Κυριάκος, η Χρυσή Αυγή και η νίκη της αριστεράς (των Νικήτα Παπαντωνίου και Στέλιου Ορφανάκη)

Ήταν το όχι μακρινό 2010 όταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει στην εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» του ΣΚΑΪ ότι αν ήθελε να μπει ο Ανδρέας Παπανδρέου στη φυλακή, για αυτόν θα ήταν ένα απλό τηλεφώνημα στον πολυαγαπημένο του κύριο Κόκκινο.

  • Για την ακρίβεια είχε πει: «εάν κουνούσα το μικρό μου δαχτυλάκι θα είχε καταδικαστεί ο Ανδρέας, αλλά δεν το έκανα». Το φοβερό της υποθέσεως είναι ότι αγαπημένος «ψηλός» της Νέας Δημοκρατίας παραδέχθηκε δύο βασικά πράγματα, εμμέσως πλην σαφώς: Το πρώτο, ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός δύναται να χειραγωγεί την δικαστική εξουσία και το δεύτερο, ότι τελικά το νομικό παράπτωμα εκάστοτε υποθέσεως δεν είναι το κύριο κριτήριο για την επιβολή ποινής.

Πέρασαν 30 και πλέον χρόνια από το περίφημο 1989 και ήρθε η ώρα του διαδόχου Μητσοτάκη, του γνωστού μας Κυριάκου. Ο νέος πρωθυπουργός της χώρας δήλωνε – πριν τις εκλογές- φιλελεύθερος και κεντρώος, αποτινάσσοντας τις δεξιές ρητορικές, παρόλο που ηγείται του συντηρητικού κόμματος της χώρας. Κάποια στιγμή και στο δρόμο για τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 χρειάστηκε τα δεξιά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων και μετατράπηκε σε Μακεδονομάχο λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών.

  • Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε πρωθυπουργός, ως άλλος Σημίτης παρέδωσε το κράτος στο κόμμα, παλινορθώνοντας τη δεξιά κομματοκρατία με πιστά σκυλιά ή παιδιά, ενώ  στη συνέχεια ανέλαβε προσωπικά την τοποθέτηση και του παλαιού Ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Το τελευταίο το δικαιολόγησε ως «κεντρώα αριστεία» για να κρύψει την αριστεία που δεν μπόρεσε να επιβάλλει στο κόμμα του.

Φυσικά, για να δείξει ότι είναι ηγέτης και μπορεί να παίζει άνετα και από αριστερά, έκανε πρόεδρο της Δημοκρατίας μία τέως υψηλόβαθμη δικαστική λειτουργό με αριστερές καταβολές, ξεχνώντας το DNA της δεξιάς παράταξης. Η πρώτη πολίτης της χώρας δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη με εθνικό και πατριωτικό ύφος, καθώς δεν πιστεύει προφανώς στην ανεξαρτησία των κρατών, όπου τα σύνορα υπάρχουν και κυρίως φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού, γεγονός που συνάδει και με τη συντηρητική πολιτική ενός δεξιού κόμματος.

  • Με αυτά και με αυτά έφτασε επί της εποχής του Κυριάκου Μητσοτάκη να δικαστεί η Χρυσή Αυγή.

Η δίκη έγινε και η αρμόδια εισαγγελέας είπε ότι τα νομικά παραπτώματα αφορούσαν επί της ουσίας τους δράστες και τους ανθρώπους που ήταν απευθείας συσχετιζόμενοι με τον φόνο του Φύσσα, αλλά και τα συμβάντα με το ΠΑΜΕ και με τους αλλοδαπούς ψαράδες. Με άλλα λόγια, η αρμόδια εισαγγελέας έκρινε ότι δεν υπήρχε, ή τουλάχιστον δεν αποδείχθηκε πέραν πάσης δικής της αμφιβολίας, ότι υπήρχε κεντρική απευθείας κατεύθυνση από το «αρχηγείο» της Χρυσής Αυγής.

  • Ταυτόχρονα όμως, ο πρωθυπουργός και φυσικά και η κυβέρνηση, αλλά και όλη η αριστερή πτέρυγα του κοινοβουλίου, απαιτούσαν την τιμωρία της Χρυσής Αυγής, με πολιτικά κριτήρια, ξεχνώντας ότι οι άνθρωποι είναι σε δικαστήριο και όχι σε κάλπη. Άνετα θα μπορούσαν να ισχυριστούν πολλοί, ότι με την συμπεριφορά τους όλοι, και ειδικά ο πρωθυπουργός, ουσιαστικά κατηύθυναν την δικαστική απόφαση προς την καταδίκη του επιτελείου της Χρυσής Αυγής.

Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να δηλώσουμε ότι είμαστε δεξιοί και άνθρωποι που πιστεύουν στην αγορά και στην ελευθερία του ατόμου να δημιουργήσει. Δεν είμαστε ακραίοι, πάντα είμασταν αντίθετοι στις πρακτικές νύχτας, που χρησιμοποιούσαν μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής και φυσικά δεν προσπαθούμε να αγιοποιήσουμε κανέναν, ειδικά κάποιον ακραίο είτε στη ζωή είτε στην πολιτική.

  • Όμως, δεν δεχόμαστε να γίνεται το δικαστήριο της χώρας λαϊκός καφενές και να μην εφαρμόζεται το γράμμα του νόμου, ειδικά από έναν άνθρωπο, ο οποίος ευαγγελίζεται ως φιλελεύθερος και μεταρρυθμιστής.

Εκτός βέβαια, αν μεταρρύθμιση στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη σημαίνει να αποδεχόμαστε τις κλωτσιές και τα λοστάρια των στελεχών του ΠΑΜΕ, τις καταλήψεις στα σχολεία με τις ευλογίες των γονέων, τις προσλήψεις αποτυχημένων βουλευτών, προέδρων και μελών των ΝΟΔΕ και ΔΗΜΤΟ της Νέας Δημοκρατίας, κουμπάρων, φίλων χωρίς σχετικά πτυχία ή επαγγελματική εμπειρία, αποφοίτων κατά προτίμηση από το αγγλικό Πανεπιστήμιο Queen Mary σε θέσεις διοικητών και σε άλλες θέσεις ευθύνης.

Συνεχίζουμε να μην δεχόμαστε αυτό που δέχεται ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις του όταν εκλέχθηκε ως αρχηγός της ΝΔ, δηλαδή την αλληλεπικάλυψη της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας, οι οποίες θα έπρεπε να είναι διαχωρισμένες σε μια πραγματική δημοκρατία, χωρίς τα αλισβερίσια  που συμβαίνουν σε μια δημοκρατία τύπου Ελλάδος.

  • Συνεχίζουμε να πιστεύουμε αυτά που κάποια στιγμή είπε και ο πατέρας του Κυριάκου, ότι θα ήθελε να συμβούν στη χώρα, αλλά  δεν είχε καταφέρει ούτε ο ίδιος ως πρωθυπουργός. Συγκεκριμένα είχε πει:

« Με κίνδυνο να γίνω μονότονος, θα επαναλάβω ότι ένα πράγμα μπορεί να δώσει λύση στο μεγάλο πρόβλημα της διαφθοράς του πολιτικού κόσμου, η υπαγωγή των πολιτικών και των υπουργών και των πρωθυπουργών, όλων των πολιτικών, επί ίσοις όροις με τους απλούς πολίτες, εις την κοινή Δικαιοσύνη. »