Κατατέθηκαν οι προσφορές για το υποθαλάσσιο και το χερσαίο τμήμα του αγωγού Poseidon

Προχωρούν οι διαγωνιστικές διαδικασίες που θα θέσουν τελικά σε τροχιά υλοποίησης τον αγωγό Poseidon, ένα Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος της ΕΕ που προωθεί η κοινοπραξία IGI Poseidon,(αποτελούμενη κατά 50% από τη ΔΕΠΑ και 50% από την Ιταλική Edison).

Οι προσφορές τόσο για το υποθαλάσσιο όσο και για το χερσαίο τμήμα του αγωγού κατατέθηκαν το αμέσως προηγούμενο διάστημα, πραγματοποιώντας 2 σημαντικά βήματα για την εξέλιξη της διαγωνιστικής διαδικασίας, με επόμενο βήμα την αξιολόγηση του τεχνικού τους σκέλους.

Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων έχει ήδη υποβληθεί στο ΥΠΕΝ από το καλοκαίρι του 2018 ενώ σειρά έχουν οι διαβουλεύσεις σε επίπεδο Περιφερειών για τις απαιτούμενες αδειοδοτήσεις, στις περιοχές από όπου θα διέρχεται το ενεργειακό έργο. Η ωρίμανση του έργου είναι πάντως ικανοποιητική με την κοινοπραξία να στοχεύει στη λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης τον Ιούνιο του 2019.

Υπενθυμίζεται ότι ο νέος αγωγός φυσικού αερίου, θα διατρέχει το βόρειο τμήμα της χώρας από τα ανατολικά προς τα δυτικά. Πιο συγκεκριμένα, θα ξεκινά από τους Κήπους Έβρου με κατεύθυνση προς τη Θεσπρωτία (Φλωροβούνι), στην Περιφέρεια Ηπείρου, με τελικό προορισμό τη Νότια Ιταλία (Οτράντο, Απουλία) και τη σύνδεσή του με το Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου της γειτονικής χώρας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αναμένεται να κατακτήσει την πρώτη θέση, από πλευράς συνολικού μήκους όδευσης στο ελληνικό έδαφος, το οποίο θα αγγίζει τα 760 χλμ., καταρρίπτοντας το ρεκόρ του, υπό ολοκλήρωση πλέον, TAP με εγχώριο μήκος 550 χλμ. Ο Poseidon θα διαθέτει και ένα υπεράκτιο τμήμα για τη σύνδεσή του με την Ιταλική πλευρά, με μήκος 216 χλμ. Η αρχική χωρητικότητά του θα είναι 15 δισ. κ.μ./έτος με δυνατότητα επέκτασης τα 20 δισ. κ.μ./έτος.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι το ενεργειακό έργο που θα αναπτυχθεί στην Ελλάδα, θα επιτρέψει την πρόσβαση της χώρας και της ΕΕ σε φυσικό αέριο από τη λεκάνη της Κασπίας, την Κεντρική Ασία, τη Μέση Ανατολή και την λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, λόγω των διασυνδέσεων με τις οποίες τελικά θα «επικοινωνεί», όπως ο IGB και ο EastMed, δημιουργώντας νέους διαδρόμους στρατηγικής σημασίας που θα ενισχύσουν την ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή και την διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού της Ένωσης.