Καλόγερος, ο πιο μεγάλος Βούλγαρος

Το όνομα ”Λέφσκι” το μάθαμε από το ποδόσφαιρο. Από την πασίγνωστη ομάδα της Βουλγαρίας. Όπως για πολλούς ξένους το όνομα ”Καραϊσκάκης” έγινε γνωστό από το γήπεδο του Ολυμπιακού. Στη γειτονική χώρα το όνομα Βασίλ Λέφσκι το συναντάς σε πανεπιστήμια, νοσοκομεία, ιδρύματα, λεωφόρους, πλατείες. Πρόκειται για τον πιο μεγάλο Βούλγαρο. Στην κορυφή της λίστας των σπουδαιοτέρων καλλιτεχνών, επιστημόνων, λογοτεχνών, ποιητών, πολιτικών. Για τους Βούλγαρους από καταβολής της Ιστορίας τους εκείνος που αξίζει να τιμούν περισσότερο απ’ όλους είναι ο επαναστάτης ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία Βασίλ Ιβανώφ Κούντσεφ, που πέρασε στην Ιστορία ως ”Λέφσκι”.

Το λιοντάρι στα βουλγάρικα προφέρεται κάτι μεταξύ Λοβ και Λουβ. Έλληνας με τη δική του λαλιά είναι αδύνατον να πει τη λέξη και να καταλάβει ο Βούλγαρος ότι αναφέρεται σε λιοντάρι. Τέλος πάντων, επειδή ο Βασίλης ήταν ψυχάρα, σκέτο λιοντάρι και δεν κώλωνε απέναντι στην τουρκοκρατία της πατρίδας του τον είπαν Λέφσκι. Τον Καραϊσκάκη και Κολοκοτρώνη της Βουλγαρίας, αλλά και Παπαφλέσσα μαζί διότι ήταν καλόγερος κι αυτός.

Ο Βασίλης γεννήθηκε στο Κάρλοβο το 1837, σα σήμερα 18 Ιουλίου, και στα 21 του έγινε μοναχός ορθόδοξος. Αναμενόμενο, διότι και οι δυο γονείς του προέρχονταν από οικογένειες κληρικών, και ο θείος του, ο αδελφός της μάνας του ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι. Τα ράσα, όμως, δεν κρατούσαν φρόνιμο αυτόν τον λεβέντη που το έλεγε η καρδιά του. ”Θα τα ξαναπούμε οι δυο μας, Χριστέ μου, όταν θα ελευθερωθεί η Βουλγαρία…” ψιθύρισε στην προσευχή του, πριν φορέσει τα άρματα.

Ένας μικρός βουλγαρικός στρατός επαναστατικός είχε οργανωθεί στη Σερβία. Εκεί πήγε ο Βασίλης και αφού πέταξε τα ράσα κατετάγη εθελοντής. Η επανάσταση σίγουρα χρειάζεται τα όπλα, δεν γίνεται χωρίς να χυθεί αίμα, ο εχθρός ποτέ δεν θα πει ”Περάστε, ελεύθερα, εγώ αποχωρώ… ”. Ο ξεσηκωμός, όμως, χρειάζεται και την πολιτική οργάνωση, δηλαδή τη συνωμοσία. Άρχισε, λοιπόν, ο Βασίλης να στήνει τοπικές επιτροπές με ένθερμους πατριώτες, όχι βέβαια από το φτωχό λαό, αλλά τους λεγόμενους μορφωμένους. Αν πόνταρε στη φτωχολογιά, αγρότες και σία, η επανάσταση θα ήταν όνειρο απατηλό.

Τον κάρφωσαν τον μεγάλο επαναστάτη, λένε ότι τη βρωμοδουλειά την έκανε παπάς. Αν όχι αυτός, από ρουφιανιά αλλουνού μέσα από την οργάνωση, οι Τούρκοι τσάκωσαν το 37χρονο υψηλό ξανθό παλληκάρι με τα ζωηρά και φωτεινά μάτια. Και για παραδειγματισμό τον κρέμασαν στην Σόφια. Στις 2 Φεβρουαρίου 1873, πέντε χρόνια πριν υποχρεωθούν οι Τούρκοι να ξεκουμπιστούν και από την Βουλγαρία.

http://www.apodytiriakias.gr