Η οικονομία “κόντυνε”. Οι φόροι θα μείνουν ψηλοί; (14/1) Του Γιώργου Κράλογλου

Η οικονομία “κόντυνε”. Οι φόροι θα μείνουν ψηλοί;

  • Του Γιώργου Κράλογλου

Το ερώτημα, του σημερινού μας σημειώματος, το έβαλε ήδη η αγορά στον διάλογό της με την πολιτική. Από την απάντηση θα εξαρτηθούν πολλά. Πάρα πολλά…

Αρχικά θα μετριάσει ή θα φουσκώσει ακόμη περισσότερο το κύμα δεν πληρώνω-δεν πληρώνω που θα εκδηλωθεί (κατά πάσα βεβαιότητα) ως φυσική συνέπεια και συνέχεια της ξηρασίας στην οικονομία, όχι μόνο από έλλειψη αλλά από αφανισμό της ρευστότητας, που ήδη περνάει στην 4ετία.

Το κύμα (αναμένεται πολύ σύντομα) θα είναι θηριώδες και θα κρατήσει άγνωστο πόσο, μέσα στο 2021.

Πρόκειται για κύμα, που δεν έχει και δεν θα έχει απολύτως καμία σχέση με την, προ ετών, “αριστερή μαϊμού” του δεν πληρώνω στα διόδια…

Το θέμα δεν έχει να κάνει να κάνει με την κυβέρνηση. Δεν πρόκειται για ρεύμα αντίδρασης. Οι περισσότερες πλευρές της επιχειρηματικής κοινότητας πλήρωσαν άλλωστε πολύ ακριβά την φάση που η οικονομία πέρασε από την μία πολιτική “σκυτάλη” στην άλλη…

Έχει να κάνει όμως με την πολιτική. Με την κακοποίηση της οικονομίας από την πολιτική και τους πολιτικούς της.

Με τη γελοιοποίηση των παραγωγικών τάξεων από πολιτικά ανίκανους, που ανάμεσα στα ούζα και στα τσίπουρα και με βαρύ το κεφάλι από το μεθύσι, θυμούνται εκείνα με τα οποία μαρτύρησε η οικονομία του τόπου μας.

Με εκείνους που έφεραν την κρίση και την διαχειρίσθηκαν με τον χειρότερο τρόπο μικραίνοντας, τα μεγέθη της (κατά τον χειρότερο τρόπο) ως χρήσιμοι (τελικά) μόνο στους ανταγωνιστές της. Τους εντός και εκτός Ευρώπης.

Τώρα όμως ψευτοκλαψουρίζουν στο πτώμα της απέραντης βιοτεχνικής, λιανεμπορικής και τουριστικής Ελλάδας και ονειρεύονται οικονομία αγοράς ακινήτων και τουριστικής βιομηχανίας.

Τουριστικής βιομηχανίας, όταν αυτή που θα συνεχίσει να υπάρχει θα αδυνατεί (και λόγω έλλειψης ρευστότητας) να καλύψει ανάγκες τουρισμού και με βραχιολάκι…

Θα κλείσουν οι βιοτεχνίες, τα μαγαζιά, τα επαγγέλματα και οι υπηρεσίες κάθε είδους αν η ταυτότητα της οικονομικής πολιτικής και οι ορίζοντες της οικονομίας δεν ανασχηματισθούν.

Αν δεν κοντύνουν οι φόροι και ειδικά ο ΦΠΑ, ο ΕΝΦΙΑ και τα διάφορα φορολογικά καπέλα που εισπράττονται “εκβιαστικά” όταν χρειάζεσαι καύσιμα για την μηχανή σου ή ανοίγεις το μοτέρ της παραγωγής σου. Μένει το πότε θα κλείσουν. Αν κλείσουν πράγματι 250.000 από της 700.000 μικρές και μεσαίες που μένουν. Και αν θα αφήσουν στο δρόμο άλλες 200.000 εργαζόμενους ή θα φτάσουμε τις 300.000 ,όπως λένε οι απαισιόδοξοι της αγοράς.

Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις της “κοντής” μας οικονομίας. Δεν μπορούν να τραβήξουν άλλο δίπλα στην υπόλοιπη Ευρώπη με κόστος παραγωγής από 40% έως και 60% χαμηλότερα από το δικό μας. Και με ρευστότητα, από τις Τράπεζές τους, που δεν την εμποδίζει το φράγμα κόκκινων δανείων, όπως στις δικές μας.Αν ο ισχυρισμός μας είναι υπερβολικός ή σκόπιμος, ας το ψάξει η κυβέρνηση.

Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις της αδύνατης και “κοντής” μας οικονομίας όσο η μεγάλη πλειοψηφία της αισθάνεται στο πετσί της την πολιτική και κομματική ειρωνεία να ξεχειλίζει, μέσα από κούφιες αντιπολιτευτικές παραινέσεις, για χρήματα και μαξιλάρια…, που δεν υπάρχουν. Και δεν θα υπάρξουν όσο τα λεφτά του κορβανά εξασφαλίζονται από 1-2.000.000 (με το ζόρι) φορολογούμενους (στην καλύτερη περίπτωση) ανάμεσα στο σύνολο.

Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις που είναι στο άθλιο φορολογικό στόχαστρο καθώς (λόγω των εργαζομένων τους) δεν μπορούν να “αντιγράψουν” τάξεις φορολογούμενων αλλά και τομείς της οικονομίας που ουδέποτε δήλωσαν εισοδήματα. Και αν δήλωσαν δεν πέρασαν τις 5.000 ευρώ.

Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις όσο βλέπουν να “ανθίζουν” φόροι μέσα από διάφορες “φορολογικές γλάστρες” του κορβανά με την γνωστή ευγενή ονομασία…Περιβαλλοντικοί φόροι, ενεργειακοί φόροι για εναλλακτικές παραγωγές ενέργειας, ειδικοί φόροι καυσίμων, φόροι κινητής τηλεφωνίας, φόροι σταθερής τηλεφωνίας, φόροι τηλεφωνικής επικοινωνίας από 5ψήφια νούμερα… και άλλα εφευρήματα.

Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις όταν τελειώσουν τα επιστρεπτέα χαρτζιλίκια και τα κρατικά λεφτά στους νοικάρηδες. Θα κλείσουν γιατί η ανάκαμψη θέλει λεφτά. Θέλει ρευστότητα εδώ και τώρα. Θέλει ασταμάτητη ροή Τραπεζικού χρήματος, για μια 5ετία τουλάχιστον. Θέλει πολιτική συσπείρωση. Θέλει οικονομία πραγματικών ευκαιριών με φορολογικές προκλήσεις. Η απάντηση που αναμένεται θα είναι πειστική αν δεν χρησιμοποιηθούν στατιστικά νούμερα αλλά προκύπτουν από μείωση της κρατικής σπατάλης, σε βάρος της ιδιωτικής οικονομίας.

[email protected]