Η μπάντα της Μόσχας και ο Ντέμης της Ελλάδος- “Βούιξαν” τα “σόσιαλ μίντια” από ανακρίβειες και κακίες

Δημήτρης Καπράνος

Η μπάντα της Μόσχας και ο Ντέμης της Ελλάδος

Είμαστε, όμως, λαός για να τον πιείς στο ποτήρι. Έπαιξαν οι Ρώσοι -για να ικανοποιήσουν και να τιμήσουν τον πρωθυπουργό της Ελλάδος – μια ελληνική μελωδίας και “βούιξαν” τα “σόσιαλ μίντια” από ανακρίβειες και κακίες. Τί συνέβη, λοιπόν, στην Μόσχα; Πάμε από την αρχή. Από τα καλά του κομμουνιστικού καθεστώτος ήταν η καλλιέργεια της μουσικής παιδείας και η μελέτη της λογοτεχνίας.

Δεν γνωρίζω κατά πόσον η δυτική “ευημερία” έχει αρχίσει να (δια) φθείρει την ρώσικη κουλτούρα. Μπορώ, όμως, να σας διαβεβαιώσω ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια (έχω να πάω στην Ρωσία από το 2008) δεν είχαν αλλάξει πολλά πράγματα (επί τα χείρω φυσικά) στους συγκεκριμένους τομείς.

Επί κομμουνισμού, οι Ρώσοι “εισέπρατταν” την ελληνική μουσική μόνο μέσω των τραγουδιών και των έργων του Μίκη Θεοδωράκη (βραβείο Λένιν) ο οποίος μονοπωλούσε την ελληνική μουσική στο ανατολικό μπλοκ. Είχα βρεθεί στην Μόσχα και είχα απολαύσει συμφωνίες του Μίκη σε υπέροχες αίθουσες από υπέροχες ορχήστρες, καθώς και τραγούδια του, από καταπληκτικές φωνές και σε εξαιρετικές ενορχηστρώσεις.

Όταν ξαναβρέθηκα στην Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη έπειτα από την μεγάλη αλλαγή, διεπίστωσα ότι ένας άλλος Έλληνας είχε σχεδόν υποσκελίσει σε δημοτικότητα όχι μόνο τον Μίκη αλλά και άλλους, μεγάλους αστέρες της σύγχρονης μουσικής. Ήταν ο αείμνηστος Ντέμης Ρούσσος!

“Τι να σου πω; Αισθάνομαι ξένος στον τόπο μου. Πηγαίνω στην Ρωσία και γεμίζω στάδια, με υποδέχονται σαν Θεό στα αεροδρόμια και φεύγω από την Ελλάδα και στο αεροδρόμιο δεν μου μιλάει κανείς!” μου έλεγε ο φίλος Ντέμης, στην βεράντα του υπέροχου σπιτιού του στοπ Πανόραμα της Βούλας.

Φίλος που ζει στην Μόσχα αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Περιστέρι, μου εξήγησε την αγάπη των Ρώσων για τον Ντέμη. “Είναι μελωδικός και έχει μοντέρνο ήχο. Ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση και την κουλτούρα των Ρώσων, που δεν είναι πολύ “της βαβούρας” και αγαπούν την μελωδία. Ακόμη, έχει ελληνικά στοιχεία στην μουσική του, τα οποία αγαπά ο ρωσικός λαός”.

Όταν, λοιπόν, έπεσε το σκληρό καθεστώς και ο Μίκης έπαψε να έχει την αποκλειστικότητα, οι στρατιωτικές μπάντες της Ρωσίας (περίφημες και άρτιες όπως και οι χορωδίες του Κόκκινου Στρατού) αναζήτησαν και κάτι άλλο ελληνικό, πλην του “Ζορμπά”. Και βρήκαν πρόσφορο έδαφος στα τραγούδια του Ντέμη!

Το κομμάτι “From souvenirs to souvenirs”, το οποίο, φυσικά, δεν είναι “της Μαρινέλλας” αλλά είναι σύνθεση του Έλληνα συνθέτη Στέλιου (Λάκη) Βλαβιανού, του ανθρώπου που συνεργάσθηκε με τον Ντέμη από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέχρι και το τέλος της (σύντομης) ζωής του Αλεξανδρινού καλλιτέχνη. Οι δυο τους γνωρίστηκαν όταν ο Λάκης ήταν μέλος των “Juniors” και ο Ντέμης των “Idols”, στην Αθήνα του ΄60.

Δεν έπαιξε, λοιπόν, “Μαρινέλλα” η μπάντα στην Μόσχα. Έπαιξε Βλαβιανό και Ρούσσο, έπαιξε έργο των εκπροσώπων της Ελλάδας την οποία τίμησαν σε όλο τον κόσμο και συνεχίζουν να τιμούν, καθώς η θεία φωνή του Ντέμη ακούγεται και θα ακούγεται παντού, όσο θα υπάρχει μουσική.