Η ιστορία της νέας Ελλάδας μέσα από το σκάνδαλο των υποκλοπών (του Νικήτα Παπαντωνίου*)

Η ιστορία της νέας Ελλάδας μέσα από το σκάνδαλο των υποκλοπών

Του Νικήτα Παπαντωνίου*

Η ιστορία των υποκλοπών είναι μία τρανή απόδειξη για το πως λειτουργεί η χώρα μας ως κράτος εν έτη 2023. Αποδείχθηκε ότι οι κρατικές υπηρεσίες και ειδικότερα η ΕΥΠ βρίσκονται υπό την ομήρια όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης.

• Η έννοια του απορρήτου έχει γίνει ένα καθημερινό αστείο για το οποίο κανένας δεν λογοδοτεί, ενώ η πολιτική του αντιμετώπιση είναι απόδειξη ότι κανένας με συμβατικές μεθόδους δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία της χώρας γιατί οι Έλληνες πολιτικοί έχουν σε υπερθετικό βαθμό το εγώ, την πονηριά και έναν αφάνταστα γελοίο εγωισμό που δεν τους αφήνει να δεχθούν τα λάθη τους αλλά μυωπικά στρέφονται στον εκάστοτε επικριτή τους για να γυρίσουν πίσω τις όποιες κατηγορίες.

Για το θέμα των υποκλοπών όλα άρχισαν στην αρχή της θητείας του κυρίου Μητοστάκη το 2019, όταν πήρε επάνω του την ΕΥΠ και όρισε επικεφαλή τον ανιψιό του κύριο Γρηγόρη Δημητριάδη ως προιστάμενος του πρωθυπουργικού γραφείου. Προφανώς ο σημερινός πρωθυπουργός θυμήθηκε τα βήματα του πατέρα του με τον κύριο Γρυλλάκη αλλά και τον κύριο Τόμπρα από την πλευρά του κυρίου Παπανδρέου, και ήθελε να έχει όλες τις πληροφορίες γύρω από το Μέγαρο μαξίμου και την αντιπολίτευση για να έχει το πάνω χέρι.

• Έβαλε επικεφαλή έναν άνθρωπο ο οποίος δεν είχε καμία τεχνογνωσία γύρω από την ΕΥΠ, τον κύριο Κοντολέων, ο οποίος απλά εργαζόταν σε μία ιδιωτική εταιρεία security, προφανώς η εταιρεία του ειδικευόταν στις παρακολουθήσεις και κρίθηκε αναγκαία η συμβολή του… Οι σπουδές του δεν είχαν καμία σχέση με την δουλειά του όπως και η προϋπηρεσία του.

Προφανώς λοιπόν ο πρωθυπουργός ήθελε ένα άνθρωπο του χεριού του και του ανιψιού του, θυμίζοντας την κοψιά του φιλελεύθερου πολιτικού στην Ελληνική εκδοχή που τόσο προσπαθούσε να κρύψει με το δήθεν Ευρωπαϊκό στυλ του. Έτσι φτάσαμε στην περίπτωση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ όπου δημοσιεύτηκε η επίσημη παρακολούθησή του. Ο διοικητής της ΕΥΠ δήλωσε ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ παρακολουθήθηκε για εθνικούς λόγους χωρίς να τους προσδιορίσει αφήνοντας εύλογα ερωτήματα.

• Μετά τον κύριο Ανδρουλάκη η αντιπολίτευση άρχισε να αραδιάζει διάφορα ονόματα χωρίς κάποια απόδειξη, για τα οποία λεγόταν ότι παρακολουθούνταν. Στο χορό των παρακολουθήσεων ακούστηκαν υπουργοί όπως ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Γιώργος Κύρτσος, όπως και υψηλού βαθμού αξιωματικοί όπως ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος ενώ το μενού είχε και δημοσιογράφους όπως ο κύριος Κουκάκης. Τα ονόματα αυτά δημοσιοποίησαν συγκεκριμένοι δημοσιογραφικοί κύκλοι που πρόσκεινται στην αντιπολίτευση χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις.

Η μεν αντιπολίτευση φώναζε ότι ΑΔΑΕ δεν τα δημοσιοποιεί ενώ η κυβέρνηση κρυβόταν πίσω από το απόρρητο της όλης διαδικασίας και αρνιόταν κάθε κατηγορία εκτός από αυτή που αφορούσε τον κύριο Ανδρουλάκη.

• Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε στην ΑΔΑΕ που είναι υπεύθυνη για το θέμα του απορρήτου των επικοινωνιών και ζήτησε στοιχεία που κατά τον νόμο θα μπορούσε να αφορά μόνο τον ίδιο. Αυτό προφανώς έγινε γιατί είχε κάποια πληροφόρηση για το ποιους η ΕΥΠ παρακολουθούσε και έπρεπε αυτό να το πιστοποιήσει.

Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι έφυγε με έναν φάκελο με τεκμήρια για τις παρακολουθήσεις, δημοσιοποίησε τα ονόματα επισήμως και επικαλέστηκε επισήμως την ΑΔΑΕ, η οποία μέσω του διοικητή της ζήτησε να ενημερώσει την βουλή αυτεπάγγελτα. Ο πρόεδρος της Βουλής, έκανε το κορόιδο με πρόφαση ότι κανένας δεν μιλάει στη Βουλή αυτεπάγγελτα, αφήνοντας όμως αρκετά αναπάντητα ερωτήματα για το τι έκανε η ΕΥΠ, ποιους παρακολουθούσε και κυρίως τους λόγους που προέβηκε σε αυτές τις επιχειρησιακές πράξεις.

• Παράλληλα ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής δήλωσε ξεκάθαρα ότι η επιστολή που έλαβε από την ΑΔΑΕ δεν περιλάμβανε ονόματα, κατηγορώντας τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης για προνομιακή σχέση με την ΑΔΑΕ. Μύλος….

Με αυτά και με αυτά, συνοψίζοντας και κυρίως βγάζοντας και αντίστοιχα συμπεράσματα. Η ΕΥΠ από εθνική υπηρεσία πληροφοριών έγινε δημόσια υπηρεσία πληροφοριών όπου κάθε της πράξη αντί να έχει την αντικειμενική επιχειρησιακή νόρμα έγινε δημόσιο αγαθό σε εθνικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό και μόνο του αποτελεί μεγάλο ατόπημα από την κυβέρνηση αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

• Η άλλη ανάγνωση είναι ότι είτε η κυβέρνηση είτε η αντιπολίτευση έχουν πρόσβαση μέσα στην λειτουργία της ΕΥΠ. Αυτό εκτός από ανήθικο είναι και εξαιρετικά επικίνδυνο. Κλείνοντας πρέπει με βάση αυτό το γεγονός που έχει οσμή σκανδάλου, πρέπει να τονισθεί, ότι όλη η άρρωστη νέο Ελληνική κουλτούρα βγήκε στο προσκήνιο θυμίζοντας την ταινία «Βαλκανιζατέρ» όπου δύο φορτηγατζήδες συναντώνται σε μία διασταύρωση μη τηρώντας στο STOP που αφορούσε και τους δύο.

Το υπέροχο της υποθέσεως είναι ότι ο ένας κατηγορούσε τον άλλον για το STOP του άλλου μη βλέποντας την δική του παραβατική συμπεριφορά. Όπως ακριβώς έγινε στην περίπτωση των υποκλοπών, μόνο που το Βαλκανιζατέρ γυρίστηκε το 1997 και έχουμε 2023 αποδεικνύοντας ότι πολλά έπρεπε να έχουν αλλάξει και δυστυχώς δεν άλλαξαν.

*Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου είναι πρώην CFO της Nobacco, αναλυτής της Eurobank, σύμβουλος στο ΕΒΕΑ και νυν καθηγητής-επιχειρηματίας στην εταιρεία Διακρότημα. Είναι πτυχιούχος φυσικός με μεταπτυχιακές σπουδές στα εφαρμοσμένα μαθηματικά, τα χρηματοοικονομικά-διοίκηση καθώς και στο marketing management, ενώ μεταξύ άλλων έχει πιστοποίηση σε IFRS λογιστικά πρότυπα.