ΔΕΗ: ‘Ενα αποτρόπαιο έγκλημα διενεργείται εις βάρος της Ελλάδας – Η στυγνή λεηλασία της πατρίδας μας κλιμακώνεται!

Το σκανδαλώδες έγκλημα της ΔΕΗ

Θα πρέπει να είναι πολύ ψεύτης, ανόητος ή αιθεροβάμων κανείς, για να ισχυριστεί πως η ελληνική οικονομία ευρίσκεται σε καλό δρόμο – οπότε πως οι θυσίες των Ελλήνων επί σχεδόν δέκα χρόνια έχουν αποδώσει. Δυστυχώς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, με τη στυγνή λεηλασία της πατρίδας μας να κλιμακώνεται.
  • Άρθρο

Εισαγωγικά, οι μελλοντικές προοπτικές της Ελλάδας (για τους Έλληνες ισχύουν εντελώς άλλα πράγματα), δεν εξαρτώνται μόνο από την ίδια αλλά, επίσης, από την παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία – όπου σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η Τουρκία, όσον αφορά τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων και τον τουρισμό.

  • Οφείλουμε να τονίσουμε εδώ πως η υποτίμηση της λίρας θα συνεχιστεί ενώ, εάν πράγματι η κεντρική της τράπεζα έχει ελάχιστα συναλλαγματικά αποθέματα, θα χρειαστεί τη στήριξη του ΔΝΤ – κάτι που δύσκολα θα συμβεί, αφού η κυβέρνηση της ευρίσκεται σε σύγκρουση με τις Η.Π.Α., έχοντας την ανοησία να δηλώσει πως θα συνδέσει τις τράπεζες της με τη Ρωσία και χωρίς να δίνει την απαιτούμενη σημασία στο ενδεχόμενο αποκοπής της από το Swift

Εάν τώρα προσθέσει κανείς την ύφεση, στην οποία έχει βυθιστεί η οικονομία της και στα τεράστια εξωτερικά της χρέη, ειδικά στα βραχυπρόθεσμα, θα αντιληφθεί πως οι κίνδυνοι για την Ελλάδα είναι μεγάλοι – επειδή πιθανότατα ο πρόεδρος της θα προσπαθήσει να αποπροσανατολίσει το λαό, προβοκάροντας μία στρατιωτική αντιπαράθεση στο Αιγαίο ή στη Θράκη. Όλα αυτά μαζί γκριζάρουν τις μελλοντικές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας – η οποία άλλωστε συνεχίζει να υποφέρει.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκτός από τα προβλήματα με την Ιταλία και με τη Μ. Βρετανία, στα οποία πρέπει να προστεθεί η κίνηση των κίτρινων γιλέκων στη Γαλλία, η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ισπανία (VOX) που έτσι και αλλιώς η κυβέρνηση της παραποιεί τα στατιστικά της στοιχεία, καθώς επίσης η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης, με τη Γερμανία να είναι ουσιαστικά σε ύφεση, το νέο στοιχείο είναι η άνοδος των χρεών των επιχειρήσεων τα τελευταία δέκα έτη – όπως συμβαίνει επίσης στις Η.Π.Α. και στην Κίνα.

Ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με μία ανάλυση της εταιρίας αξιολόγησης S&P (πηγή), τα ακαθάριστα χρέη των επιχειρήσεων στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική (ΕΜΕΑ), όσον αφορά τις τρεις κατώτερες βαθμίδες αξιολόγησης (BBB+, BBB, BBB-), αυξήθηκαν από 1,2 τρις $ το 2007 στα 2,2 τρις $ το 2018(γράφημα) – μία άνοδος της τάξης του 80%, η οποία είναι αρκετά επικίνδυνη. Η άνοδος αυτή οφείλεται κυρίως στην υποτίμηση της πιστοληπτικής ικανότητας πολλών επιχειρήσεων – αφού ουσιαστικά εταιρικά ομόλογα ύψους 1,5 τρις $ τοποθετήθηκαν στην κατηγορία ΒΒΒ.

Όσον αφορά τώρα την Ελλάδα, εκτός από την εκτόξευση του δημοσίου και του κόκκινου ιδιωτικού της χρέους στη στρατόσφαιρα (ανάλυση), καθώς επίσης τις προβλέψεις για χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης (εύλογα αφού η κυβέρνηση στραγγαλίζει φορολογικά την οικονομία, έχοντας αυξήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 4,3% του ΑΕΠ από το 3,5% που ήταν υποχρεωμένη από τα μνημόνια), οι επενδύσεις διαμορφώθηκαν μόλις στο 11% του ΑΕΠ – έναντι 21% του μέσου όρου στην Ευρωζώνη.

Ένας από τους σημαντικούς συντελεστές της εξίσωσης της ανάπτυξης λοιπόν (άρθρο), συνεχίζει να παραμένει σε απελπιστικά χαμηλά επίπεδα – υπενθυμίζοντας πως πριν από την κρίση ήταν σταθερά πάνω από 23% του ΑΕΠ. Το ίδιο συμβαίνει με τον άλλο συντελεστή της ανάπτυξης, με το εμπορικό ισοζύγιο, το έλλειμμα του οποίου αυξήθηκε ξανά στα 22,4 δις € – μειώνοντας κατά το ίδιο ποσόν το ΑΕΠ. Με δεδομένη τώρα την αδυναμία του κράτους να επενδύσει, η μοναδική συνιστώσα που αυξάνει το ΑΕΠ παραμένει η κατανάλωση – κάτι που ασφαλώς δεν είναι καθόλου υγιές.

Συνεχίζοντας, η χειρότερη είδηση για τη χώρα δεν είναι άλλη από τα αποτελέσματα της ΔΕΗ– η οποία, από κέρδη μετά φόρων 237,7 εκ. € το 2017, έστω με την πώληση της ΑΔΜΗΕ που προσέθεσε 172,2 εκ. €, βυθίστηκε σε ζημίες 903,8 εκ. €. Μία κρατική μονοπωλιακή επιχείρηση λοιπόν κατάφερε να ζημιώνει, όταν η αντίστοιχη της Πορτογαλίας εγγράφει ετήσια κέρδη της τάξης του 1,5 δις € – τεκμηριώνοντας την απίστευτη ανικανότητα της κυβέρνησης, αφού αυτή τοποθετεί τους διευθυντές της εταιρίας.

Το απελπιστικό είναι το ότι, η ΔΕΗ παρουσίασε δύο διαφορετικούς πίνακες αποτελεσμάτων, προβάλλοντας αυτόν με τις μικρότερες ζημίες – προκειμένου να δείξει μια λιγότερο σκοτεινή εικόνα. Σε έναν από τους δύο λοιπόν, σε αυτόν που αφορά τις «συνεχιζόμενες» δραστηριότητες, δηλαδή την περαιτέρω λειτουργία του ομίλου, χωρίς σε αυτήν να συνυπολογίζονται οι προς πώληση μονάδες, προκύπτουν ζημιές μετά φόρων 542 εκ. € – ενώ στην πραγματικότητα οι ζημίες του 2018 ήταν 903,8 εκ. €.

Στην προκειμένη περίπτωση είμαστε αντιμέτωποι με ένα αποτρόπαιο έγκλημα που διενεργείται εις βάρος της Ελλάδας, για το οποίο έχουμε προειδοποιήσει πολλές φορές (άρθρο, βίντεο) – με ένα σκάνδαλο χειρότερο από αυτό της παραχώρησης των κερδοφόρων αεροδρομίων στη FRAPORT, με την αποικιοκρατική σύμβαση.

Ειδικότερα, είναι ξεκάθαρο πως η μεγαλύτερη ελληνική επιχείρηση, η οποία έχει πρόσβαση σε όλα τα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις, διαθέτοντας επί πλέον περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας, απαξιώνεται μεθοδικά για να ξεπουληθεί στους Γερμανούς που ανέκαθεν τη διεκδικούσαν (RWE) – ενώ μέσω αυτής θα μπορούσαν να επιβάλλουν πολύ πιο αυστηρές εισπρακτικές μεθόδους, όπως θα ήταν η πρόσθεση ξανά του ΕΝΦΙΑ στους λογαριασμούς της ή οτιδήποτε άλλο σκεφθούν.

Με δεδομένο δε το ότι οι Έλληνες δεν πρόκειται να αντιδράσουν, αντιπαθώντας με το δίκιο τους όσο τίποτα άλλο τις συνδικαλιστικές της οργανώσεις που την απομυζούν για πάρα πολλά χρόνια, θα πρόκειται για το τέλειο έγκλημα – τα αποτελέσματα του οποίου θα φανούν όταν εξαγορασθεί η ΔΕΗ με κάποια εξευτελιστική τιμή και αυξηθούν οι τιμές του ρεύματος, παράλληλα με τις μαζικές απολύσεις του προσωπικού της.

Επίλογος

Κλείνοντας, θα πρέπει να είναι πολύ ψεύτης, ανόητος ή αιθεροβάμων κανείς, για να ισχυριστεί πως η ελληνική οικονομία ευρίσκεται σε καλό δρόμο – οπότε πως οι θυσίες των Ελλήνων επί σχεδόν δέκα χρόνια έχουν αποδώσει. Δυστυχώς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, με τη λεηλασία της πατρίδας μας να κλιμακώνεται – υπενθυμίζοντας πως οι τράπεζες, το κυκλοφοριακό σύστημα της οικονομίας μας, με ενυπόθηκες εγγυήσεις των δανείων τους της τάξης των 300 δις €, ανήκουν πια σε ξένα χέρια.

The Analyst