6 Φεβρουαρίου 2021: Χθες, σήμερα, αύριο (της Καλλιόπης Βαρδάκα)

Η σιωπή και η ανοχή που τρέφει τη βία!

Η παράλληλη “πανδημία” που ποτέ, κανείς και κανένα γιατρικό δεν είναι ικανό να την εξαλείψει, η “πανδημία” της βίας, που κατά καιρούς έρχεται στην επιφάνεια, ένα μόνιμο και “οριζόντιο” πρόβλημα που πίσω από κλειστές πόρτες και παράθυρα, εκτυλίσσονται καθημερινά ιστορίες απόγνωσης και πόνου.

  • Ποικιλόμορφη πια, όχι μόνο ως σεξουαλική παρενόχληση, του περιορισμού και της ταπείνωσης, αλλά και με τη μορφή της διαδικτυακής παρενόχλησης, διαδικτυακής παρακολούθησης και με τη μη συναινετική πορνογραφία.
Η “σκιώδης πανδημία”, έτσι όπως χαρακτηρίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο σιωπηλός εφιάλτης των “φιμωμένων” γυναικών, με τις γυναίκες που αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην μπορούν, να ξεκλέψουν λίγο χρόνο για να ζητήσουν βοήθεια;
  • Στον πυρήνα της, η βία που δέχονται είναι η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης σεβασμού, μια αποτυχία των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών. Πρόκειται για ένα ζήτημα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι δύσκολο να πορευτείς στη ζωή σου όταν δεν έχεις τον έλεγχο της ζωής σου, όταν δεν γνωρίζεις τον τρόπο να τον κατακτήσεις, να καταγγείλεις, να βοηθηθείς, να μην μπορείς να προσαρμόσεις ακόμη και να το θέλεις.
  • Όταν στην εποχή μας, υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι τους αφορά και μέσω της αδράνειας τους, επιτρέπουν τη βία, αφήνουν την ανθρωπότητα να νοσεί από μία “σκιώδη πανδημία” εξίσου θανατηφόρα με αυτή του covid-19.
Σε οποιαδήποτε μορφή της, η βία παραμένει βία και ο τρόπος έκφρασης της παίζει μικρό ρόλο. Και επειδή η μόνη λύση είναι η ανοιχτή αντιπαράθεση με το ζήτημα, ας μιλήσουν όλοι όσοι γνωρίζουν ή υποφέρουν !!!

***

Από τα πιο σκληρά μέτρα οι χθεσινές αποφάσεις της κυβέρνησης, το αυστηρότερο lockdown για Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική και η απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 18:00.

  • Ωστόσο, αναρωτιέμαι αν όλα αυτά προκαλούν τη ψευδαίσθηση πως οι κυβερνώντες καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής ή αν αυτομάτως εναποθέτουν τις ευθύνες στους πολίτες.
Έχοντας ήσυχη τη συνείδηση τους, λαμβάνοντας δρακόντεια μέτρα και οι υποστηρικτές της διατυμπανίζοντας ότι τα μέτρα πάρθηκαν με “πολιτικό κόστος” και όχι από βίτσιο.
  • Αν όντως το κίνητρο ήταν η αξία της ανθρώπινης ζωής, θα είχε ήδη ενισχυθεί το ΕΣΥ, έτσι ώστε να αντέξουμε το ενδεχόμενο μίας πολύ μεγαλύτερης πίεσης από την έξαρση του ιού, με κατάλληλες υποδομές και προσωπικό, θα εφαρμόζονταν η τηλεργασία και θα είχαν αυξηθεί σημαντικά τα δρομολόγια των ΜΜΜ.
Το στυγνό εκλογικό συμφέρον είναι αυτό που τους οδηγεί σε τέτοιου είδους αυστηρά μέτρα και ίσως η επικοινωνιακή διαχείριση μιας αποτυχίας.
***
Εν ολίγοις, “ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑ ΓΙΝΑΜΕ”
  • Με αφορμή την πανδημία, άνευ προηγουμένου ο περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών, σύμφωνα με την έκθεση του Economist Intelligence Unit η Ελλάδα φιγουράρει στην 37η θέση – διόλου τιμητική – στον κόσμο, πιο κάτω και από την Μπουτσουάνα, που βρίσκεται στη 33η θέση, αλλά και την Εσθονία, που κατέχει την 27η θέση.

Κατά 70%, σχεδόν, περιορίστηκαν οι δημοκρατικές ελευθερίες σε παγκόσμιο επίπεδο για το 2020, λόγω των περιορισμών που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο της μάχης κατά της πανδημίας του covid-19. Η χώρα μας συγκαταλέγεται, όχι στις “πλήρεις δημοκρατίες” αλλά στην προηγούμενη κατηγορία των “ελαττωματικών δημοκρατιών”.

  • Τα δεκάδες χιλιάδες πρόστιμα, οι “άσκοπες” συλλήψεις πολιτών παρότι τηρούσαν τα μέτρα προστασίας, τα αλλεπάλληλα lockdown, έχουν και το πολιτικό τίμημα.
Εν ολίγοις, “ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑ ΓΙΝΑΜΕ”
Καλλιόπη Βαρδάκα
Επικοινωνιολόγος – ειδική συνεργάτης του μ/μ