Λόγια μεγάλων ανδρών.
Παναγιώτης Κουρουμπλής (που ταξιδεύει πάντα μπίζνες κλας): «Αν δεν έρθουν οι αγρότες σε διάλογο, αναλαμβάνουν την ευθύνη. Να μη μετανιώσουν για ευκαιρίες που μπορούν να χαθούν». Να χάσουνε, δηλαδή, τι; Από τα τρία το μακρύτερο; Κι αν ο ένας πρώην Πασόκος τους καλεί σε διάλογο, ο άλλος, επίσης πρώην Πασόκος και εσχάτως δήθεν αριστερός, ο Κατρούγκαλος, το παίζει μάγκας και βαρύς: «Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί είναι συνώνυμα της λαμογιάς». Λότζικο. Τόσα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ τα ξέρει τα κόλπα από πρώτο χέρι.
Ποιος είπε ότι από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια; Ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης (κι αυτός μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια ΠΑΣΟΚ) επιμένει πέρα από τρέλα να πουλάει και παραμύθι: «Η Αριστερά οφείλει να είναι υπέρ του αδύναμου και αδύναμη τάξη είναι ο αγρότης. Ο αγρότης έχει φιλότιμο. Δεν τον προκαλούμε. Χθες προκλήθηκε ο αγρότης κι εγώ ως Κρητικός είδα σκηνές τις οποίες καταδικάζω. Η κρητική λεβεντιά δεν τσακίζεται».
Αυτό πάει να πει υπεύθυνος αριστερός πολιτικός λόγος, από τρεις πρώην Πασόκους: Ο ένας καλεί τους αγρότες σε διάλογο και ταυτόχρονα τους απειλεί. Ο άλλος τους βρίζει κι ο τρίτος τους γλείφει. Και για να συμπληρωθεί το καρέ, βγήκε και μίλησε επί του θέματος κι άλλος πρώην Πασόκος και νυν Ανεξάρτητος Ελληνας. Ο Παναγιώτης Σγουρίδης: «Οι αγρότες βγήκαν στους δρόμους χωρίς να ξέρουν τι ζητάνε». Αυτοί δηλαδή σαν κυβέρνηση ξέρουνε τι λενε;
Και μέσα σ’ ολα σαν τον μαϊντανό ο Κοντονής. Οχι για τους αγρότες αλλά για το φουκαριάρικο το ποδόσφαιρο: «Να σοβαρευτούνε λιγάκι. Είναι δυνατόν να εγκαλούμεθα ακόμα και για σφυρίγματα των διαιτητών ή για κόκκινες κάρτες;». Πώς είναι δυνατόν όμως να έχεις την απαίτηση να σε αντιμετωπίζουν σοβαρά, όταν εσύ δεν είσαι σοβαρός; Οταν εσύ ο ίδιος γελοιοποιείς τον θεσμό του υπουργού, θα τον σεβαστούν οι άλλοι;
Στα καλά καθούμενα ρίχνει τουίτ ο Αλαφούζος: «Κύριε Κοντονή, μήπως ξαναμίλησες με τον Μαρινάκη για να αναβληθεί και το ΑΕΚ-Ολυμπιακός, όπως ανεβλήθη το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός;». Κατ’ αρχάς να πούμε ότι η αφωνία του κ. Αλαφούζου μετά τον αποκλεισμό στο Περιστέρι κράτησε μόλις 48 ώρες: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο πρωί επανήλθε σε κανονικούς ρυθμούς και χτύπησε. Φουλ επίθεση κατά του Κοντονή.
Προκειμένου να αποδείξει στα ντερβισόπαιδα της 13 ότι «εγώ τον κυνηγάω τον υπουργό πιο πολύ από εσάς. Κι ουδέποτε του είπα να κλείσει το πέταλο». Οσο για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός κάπου τα έχει μπερδέψει. Δεν επρόκειτο περί αναβολής. Δεν αναβλήθηκε το παιχνίδι. Ματαιώθηκε.
Υπάρχει όμως και η δεύτερη ανάγνωση. Οτι ο κ. Αλαφούζος με τον Στραματσόνι και τις εννιά μεταγραφές που έκανε, έλυσε όλα τα προβλήματα στην ομάδα, το καράβι πάει πρίμα κι έχει όλο τον ελεύθερο χρόνο να ασχολείται με τον Κοντονή.
Η πατρίδα ωστόσο μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Το κανονικό ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό. Η ευρωβουλευτίνα Εύα Καϊλή δηλαδή (φωτό) που άστραψε και βρόντηξε: «Η υπερφορολόγηση των Ελλήνων είναι αποκλειστική ευθύνη της ανικανότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ». Πράγματι. Υπόδειγμα ικανότητας για την Εύα είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ποιος είπε όμως ότι η κυβέρνηση δεν παίρνει αποφάσεις; Οτι δεν σπάει αυγά; Με τροπολογία του Ευκλείδη Τσακαλώτου κρατικοποιείται το Μέγαρο Μουσικής. Οι οφειλές δηλαδη από δάνεια ύψους 226 εκατομμυρίων ευρώ γράφονται στο χιόνι! Συν κάτι ψιλά 43 και 14 εκατομμύρια γιούρο από άλλες εκκρεμότητες. Με το Δημόσιο από τούδε και στο εξής να αναλαμβάνει τα λειτουργικά έξοδα.
Λεφτά λοιπόν υπάρχουν. Κι αυτό δεν ανατρέχει μόνο στον Γιωργάκη. Ισχύει και για τον Αλεξάκο. Τον πάντα χαμογελαστό και χαρούμενο. Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν στην αντιπολίτευση έσκιζε τα ρούχα του για το Μέγαρο Μουσικής και κατέθετε επερωτήσεις, δεν έχει καμία σημασία. Οπως έχει πει άλλωστε και η Πάπισσα Ιωάννα «άλλο τι λέμε κι άλλο τι κάνουμε».
Μπορεί να σκεφτεί όμως κανείς τι θα συνέβαινε αν αυτή η τόσο γενναιόδωρη κυβέρνηση δεν έβαζε τόσο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να κρατήσει ανοιχτό το Μέγαρο; Πού θα έβρισκε άλλη τόσο φιλόξενη στέγη ο τραγουδιστής της φτωχολογιάς Γιώργος Νταλάρας; Αυτά.
Αυτό που παίζεται τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα είναι θέατρο
ΚΙ έχει μεγάλη πλάκα να ακούς και να βλέπεις τους Ελληνες πολιτικούς να κάνουν δηλώσεις. Συνεχώς και αδιαλείπτως. Λες κι έχει καμία σημασία τι θα πει ο Κουρουμπλής, που δεν βάζει γλώσσα μέσα του, ή ποια θα ειναι η παρατήρηση του Κωστή Χατζηδάκη.
Λες και είναι στο χέρι της κυβέρνησης να αποφασίσει. Λες κι έχει καμία σημασία ποιοι είναι αυτοί που κάθονται στις καρέκλες του υπουργικού συμβουλίου. Και άδειες να ειναι οι καρέκλες, το ίδιο ακριβώς θα είναι το αποτέλεσμα. Μια καρέκλα να βάλεις να παριστάνει τον Ελληνα πρωθυπουργό δεν θα εχει καμία απολύτως διαφορά με τον Τσίπρα.
Οπως δεν θα είχε με τον Σαμαρά χθες κι όπως δεν θα έχει με τον Κυριάκο αύριο. Θέατρο είναι αυτό που παίζεται τα έξι τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Κάποιοι παριστάνουν τους υπουργούς που δήθεν παίρνουν αποφάσεις. Οτι δήθεν διαπραγματεύονται, ότι δήθεν βάζουν κόκκινες γραμμές, ότι δήθεν προβληματίζονται, ότι δήθεν προσπαθούν για το καλύτερο.
Ηθοποιοί είναι. Ρόλους παίζουν. Ο Καμμένος παριστάνει τον πατριώτη κι ο Τσίπρας τον αριστερό. Και κάποιοι περίεργοι, κατά περίπτωση, τους υπουργούς. Οταν όλα ειναι ρυθμισμένα και τακτοποιημένα. Οταν πριν απ’ αυτούς έχουν ήδη αποφασίσει κάποιοι άλλοι. Οταν, όπως έχει πει ο Γκάρι Λίνεκερ, στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί.
Το ματς θα κριθεί από την απόδοση του Ολυμπιακού
ΑΝΟΙΧΤΟ γράμμα είναι ο Ολυμπιακός. Ξέρεις τι θα δεις. Ξέρεις ποια είναι τα ατού του, ξέρεις ποιες είναι οι αδυναμίες του. Ολα είναι δεδομένα. Ο προπονητής έχει σταθερή φιλοσοφία και άποψη σχετικά με αυτό που θα παρουσιάσει στο γήπεδο. Ούτε αλλάζει κάτι ούτε δοκιμάζει κάτι καινούργιο. Ξέρεις τι θα δεις, ξέρεις τι δεν θα δεις από τον Ολυμπιακό του Σίλβα (φωτό). Καμιά έκπληξη και κανένα απρόοπτο. Είτε σε πρόσωπα είτε σε τακτικές. Οπως λοιπόν δεν έχουμε να δούμε τίποτα το καινούργιο, έτσι δεν έχουμε και να πούμε. Ο,τι ίσχυε πριν από το παιχνίδι με την ΑΕΚ, ισχύει και πριν από το παιχνίδι με την Αντερλεχτ: Ο Ολυμπιακός έχει καλό γκολκίπερ. Εχει πολύ καλά πλάγια μπακ σε ό,τι έχει να κάνει με το κατέβασμα της μπάλας και την επιθετική ανάπτυξη. Είναι πολύ καλός στο κέντρο, με τους δυο αμυντικούς χαφ και τον Φορτούνη. Γνωστά είναι και τα προβλήματα: Στο κέντρο της άμυνας όταν το μαρκάρισμα γίνεται ψηλά. Δεν υπάρχει ο γρήγορος στόπερ που θα καθαρίσει. Στην επίθεση δεν υπάρχει το εύκολο γκολ. Ούτε ο Ιντέγε που τελευταία έχει κάτσει το έχει ούτε οι ακραίοι. Κι αυτό είναι που του δημιουργεί πρόβλημα στο σκοράρισμα απέναντι σε οργανωμένες άμυνες. Αντίθετα, του ταιριάζει πολύ να δίνει την πρωτοβουλία στον αντίπαλο και να βγαίνει στην κόντρα. Κι αν μάλιστα προηγηθεί, κρατάει το αποτέλεσμα. Και δεν λέμε για την Ελλάδα, αλλά για τα ευρωπαϊκά ματς. Το κάθε παιχνίδι βέβαια είναι διαφορετικό. Υπάρχει κι ο αντίπαλος. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, δεν θα είναι η Αντερλεχτ που θα κρίνει το ματς. Μια ομάδα με ενθουσιασμό, με τρεξίματα, αλλά χωρίς ποιότητα και ειδικό βάρος. Το ματς θα κριθεί από την απόδοση του Ολυμπιακού. Αν δεν δώσει δικαιώματα, δεν θα έχει πρόβλημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει έστω κι ένας που να πιστεύει ότι αυτές οι περικοπές στις συντάξεις θα είναι οι τελευταίες;
Στο σεξ κάνω τα πάντα με τον σύντροφό μου, εκτός από όργια
-Αφροδίτη Καπατσέλη
[ “Goal” ]
